ตกบ่วงรักเชฟสุดหล่อ

ตอนที่ 20

ภาคินนั่งเฝ้านทีตั้งแต่เช้าร่างเล็กแบบบางนอนหลับสนิทบนเตียงคนไข้ ผิวขาวซีดริมฝีปากช้ำม่วง ลำคอมีรอยฟันคมลึก ไม่นับรอยใต้ร่มผ้า เขานั่งมองเจ้าตัวเงียบ ๆ หลังจากเขากลับไปที่โรงแรมสถานที่จัดงานของช่วงเช้า ไม่เห็นนทีกลับมา รู้สึกแปลกใจรออยู่นาน นทีก็ไม่กลับโรงแรมสักที เขาสังหรณ์ใจจึงรีบไปที่ร้านสภาพที่เขาเห็น นทีสวมใส่แค่เสื้อเชิ้ตกับชุดชั้นใน ล้มฟุบอยู่หน้าเตียงชั้นสองของร้าน ตัวร้อนเป็นไฟ มือใหญ่กำแน่นจนสั่น งานแต่งงานถูกเลื่อนออกไปกะทันหันแบบไม่มีกำหนด

ครืด ครืด

ภาคินลุกขึ้นไปรับโทรศัพท์ตรงหน้าต่างบานใหญ่ ผ้าม่านสีขาวถูกเขารูดออกพอแง้ม ๆ ให้เปิดรับแสงแดดอ่อน ๆ เพื่อไม่ให้รบกวนคนที่กำลังหลับสนิทอยู่บนเตียงมากนัก ไม่บอกก็รู้ว่ารอยบนร่างกายเป็นฝีมือใคร แต่เขาก็ยังให้เลขาเช็คให้อีกที

************************************

"...พงศ์ไปไหนมา" วิภาดาอดที่จะถามหนุ่มรุ่นน้องที่เธอรักเหมือนน้องชายไม่ได้ที่จู่ ๆ ก็กลับมา เขากำลังหยอกล้อเจ้าหนูตัวเล็ก ที่ใช้นิ้วเล็ก ๆ ทั้งห้านิ้วเกาะกุมนิ้วมือเพียงนิ้วเดียวของภานุพงศ์ ทั้ง ๆ ที่ยังหลับตาสนิท

"ไปอิตาลีมาครับ..."

"ห๊า! ไปอิตาลี!" วิภาดาอุทานออกมาเสียงดัง พลางเอามือทาบที่อกตัวเองกับคำตอบของภานุพงศ์

"พี่ไม่รู้หรอกนะว่าเรามีปัญหาอะไรกับคุณนที แต่พงศ์เล่นหายไปเลย พี่เป็นคุณนทีก็ไม่รอเราให้เสียเวลาหรอก มีอะไรก็ต้องคุยกันคนรักกันยังไงก็ต้องให้อภัยกัน" วิภาดาแสดงออกอย่างชัดเจนว่าเด็กหนุ่มตรงหน้าเธอทำไม่ถูก

ภานุพงศ์ทำสีหน้ากังวลใจอย่างเห็นได้ชัด เขาตัดสินใจพลาดอย่างมหันต์ จะมีใครรอเวลา 4 เดือน 29 วัน ใช่ละเขานับวัน โดยที่คนคนหนึ่งจู่ ๆ หายไปจากชีวิต และ ยังกลับไปทำลายชีวิตที่กำลังเริ่มต้นอย่างสวยงาม แค่คิดว่าอยากไปไหนสักแห่งที่ให้ตัวเองสบายใจ