The saving alpha

Hoofdstuk 3.

Pov Harper.

Ik kwam met een handdoek om mijn lichaam uit de stomende douche.

Toen ik terug kwam van het bos ben ik me meteen gaan douchen en heb ik alles schoon gemaakt in de hoop dat mijn ouders niet te boos zouden zijn als ze terug wakker worden.

Want nu op dit moment zijn ze gaan slapen omdat ze een enorme kater hadden.

Wat verwachten ze dan?

Als ze elke dag zo veel drinken is het geen wonder dat ze enorme hoofdpijn hebben.

Ik ben wel blij als ze gaan slapen, dan ben ik gelukkig  een paar uurtjes gerust en kan ik ook mijn nachtrust inhalen.

Ik laat me op de bank vallen en val langzaam in een diepe slaap.

_________

Ik wordt wakker als ik een koude vloeistof over me heen voel.

Mijn ogen kijken vluchtend rond en ik zie mijn vader woudend staan met een lege emmer in zijn handen.

"Hoe durf je te slapen!" Brult hij.

"Ga nu naar de supermarkt en maak eten!" Schreeuwt mijn moeder nu.

Ik knik gehoorzaam en neem wat geld en loop snel de deur uit.

Ik wandel zo snel ik kan naar de supermarkt in de buurt en hoop met heel mijn hart dat die nog open is.

Maar helaas, ik kom bij de supermarkt aan en zie nergens licht branden en buiten zijn er geen mensen te bekennen.

Ik loop met opgegeven hoofd naar de andere kant van het dorp, wat betekent dat ik door het bos moet.

Meestal vindt ik het geweldig om door het bos te lopen maar omdat het nu al rond de avond is ben ik best wel bang.

Het enige wat de straten verlicht is de maan en een paar lantaren palen.

Mijn handen beginnen lichtjes te beven als ik een paar stokken hoor kraken.

Ik keek snel achterom in de hoop dat ik gewoon een vogel zie vliegen of een konijntje zie lopen maar tot mijn verbazing is er niets.

De straten waren terug in zicht en eindelijk voelde ik me veilig.

Maar toen voelde ik een harde klap op mijn hoofd en hoorde ik een jongen schreeuwen.

"We hebben weer een rouge gevonden, verwittig Alpha Mason."

En na die woorden werd alles zwart en zakte ik door mijn benen.