Mason is 20 en is nog steeds op zoek naar zijn mate, vele mensen geloven dat hij geen mate geeft omdat hij harteloos is en geen genade kent.
Maar alles veranderd als hij Harper vindt.
Harper is 18 en kent geen geluk, al heel haar leven wordt ze gepe...
Het eerste wat ik wil doen is me in een balletje oprollen en me verstoppen maar toch blijf ik met open mond naar de grote, prachtige wolf voor me staren.
Voordat ik het weet omhelst mijn hand de zachte zwarte vacht, volgens mij kan ik Mason nu Justin noemen?
Als mensen dit konden zien zouden ze me vast als gek verklaren.
'Hey Justin.' Mompel ik zacht.
Mijn hand blijft door zijn vacht aaien als ik een lik in mijn gezicht voel.
'Ieuw.' Zeg ik lachend terwijl ik met mijn mou mijn gezicht probeer af te vegen.
Justin komt voor me liggen op zijn rug en gooit zijn pootjes in de lucht.
Ik moet lachen en begin over zijn buik te aaien.
_____
Wanneer Justin na een tijde opstaat en achter een paar bomen loop kijk ik hem verbaasd aan.
Ik laat me terug in het gras vallen en niet veel later komt Mason met alleen een joggingbroek naar me toegelopen.
"Bedankt Harper." Zegt Mason als hij een kusje op mijn voorhoofd drukt en naast me komt zitten.
Automatisch laat ik mijn hoofd op zijn schouder vallen.
Ik sluit bang mijn ogen als hij zijn arm opheft, even was ik weer bang dat hij me ging slaan maar dat gevoel ging al snel weg als hij zijn arm geruststellend om me heen legt en me zo nog dichter tegen hem trekt.
Een kleine glimlach komt op mijn gezicht.
Verlegen neem ik zijn hand vast en zo kijken we samen naar de lucht.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Na een tijdje verlaat een kleine gaap mijn mond en natuurlijk had Mason het ook gezien.
"Ben je moe lieverd?" Vraagt hij.
'Een beetje, maar ik wil hier niet weg.'
"We komen binnenkort terug, ik beloof het."
'Oke.'
Wanneer ik wil rechtstaan slaat Mason zijn armen om mijn rug en benen en lig ik in 'bruidstijl' in zijn armen.
Hij wandelt terug naar het huis en legt me voorzichtig op de bank neer.
'Gaan we nog een film kijken?' Vraag ik met puppy ogen.
"Harper je bent moe lieverd.'
'Alsjebliefffffff.'
"Oke maar daarna ga je meteen slapen." Zegt Mason.
'Oke oke.' Zeg ik terwijl ik mijn handen dramatisch in de lucht gooi.
Hij komt naast me zitten en neemt de afstandsbediening en zet vervolgens Netflix op.
Ik kijk geamuseerd naar het scherm terwijl Mason door de verschillende categorieën zoekt.
Het is inmiddels al lang geleden toen ik een film zag, mijn ouders namen meestal mijn laptop en telefoon af wat er voor zorgde dat ik niet veel kon doen.
Ik wordt uit mijn gedachten gehaald door Mason die zijn arm om me heen legt en me stevig tegen zich aandrukt alsof hij bang is dat ik zou weglopen.
