The saving alpha

Hoofdstuk 30

Een paar weken later...

Pov Harper.

Trillend van de kou zit ik op de bank terwijl Mason me probeert te kalmeren.

Ik voel me al een paar dagen erg slecht, het is zelf zo erg dat ik op een nacht ons bed had ondergekotst.

Ik schaamde me zo maar Mason bleef me geruststellen en vertellen dat alles goed zou komen.

Soms voelt het alsof onze liefde nog steeds groeit elke dag.

"Heb je het koud lieverd?" Vraagt Mason bezorgd.

'Het gaat wel.' Mompel ik slaperig.

Alsof Mason mijn gedachten kan lezen tilt hij me op en legt hij me voorzichtig neer op ons bed.

'Ik hou van je.' Zeg ik terwijl hij een kus op mijn lippen drukt.

"Ik hou ook van jou lieverd, ga maar wat slapen." Zegt hij als hij met zijn hand kalmerend door mijn haren wrijft.

Ik knik en sluit vermoeid mijn ogen.

-

Ik wordt wakker met een enorm misselijk gevoel en ik loop zo snel mogelijk naar de badkamer.

Mijn haren worden achteruit gehouden en een hand wrijft geruststellend over mijn rug.

Ik spoel alles door en neem mijn tandenborstel en een glas water om de vieze smaak in mijn mond weg te spoelen.

Mason's ogen volgen elke stap die ik maak, ik vind het erg voor hem dat hij me zo moet zien.

Ik weet dat hij en zijn wolf Justin niet willen dat ik pijn lijd.

'Wil je me op de bank in je kantoor leggen?' Vraag ik zacht.

Mason ogen kijken me verward aan alsof hij opzoek is naar een reden waarom ik in zijn kantoor zou willen liggen.

'Ik weet dat je moet werken Mason en dat je me niet alleen wil laten dus laat me alsjeblieft daar wat slapen.' Leg ik uit.

"Maar Harper, jou gezondheid is veel belangrijker dan mijn werk."

'Alsjeblieft Mason.' Smeek ik hem.

Een lichte zucht verlaat zijn mond als hij me optilt en naar zijn kantoor draagt.

Ik wordt op de bank neergelegd en Mason slaat zorgvuldig een deken om me heen en drukt als laatste een kus op mijn voorhoofd, hij neemt dan plaats aan zijn bureau waar een grote stapel bladeren op hem ligt te wachten.

Terwijl ik neerlig begin ik te denken aan Kate, ik heb haar deze dagen niet zo vaak gezien, ik hoop dat ik vanavond beter ben zodat ik nog eens naar haar kan gaan, ik mis mijn beste vriendin.

-

Ik open mijn ogen door een zachte klop op de deur.

Kate steekt haar hoofd uit de deur als Mason heeft bevestigd dat ze kan binnenkomen.

Een glimlach siert automatisch mijn gezicht.

"Mag ik Harper even lenen Mason?" Vraagt ze voorzichtig.

Ik kijk Mason smeekend aan door de bedenkelijke blik op zijn gezicht.

"Kom meteen terug als je je terug slecht voelt Harper." Zegt hij streng.

Ik klim voorzichtig van de bank en druk nog een kus op zijn lippen voordat ik achter Kate wandel.

"Ik weet misschien waarom je je zo slecht voelt Harper."

-----------

Super bedankt aan alle mensen die stemmen, we stond ongeveer een week lang op #1 in weerwolf! Heel erg bedankt❤️