My Corny Bestfriend ✓ COMPLETED

Chapter Six: Kakaibabe

So, I'm gonna make bawi-bawi because Chap 5 is so ikli like duh. Ahahahaha! So sorry kung lame! Mahirap mag-isip kapag mainit! Brownout is real nga kasi ;)

°°°°°

#MCBKakaibabe

R E N Z O ' S

"Iyakin mo talaga noh?" Sabi ko sabay batok kay Elaine na kumakain ng isaw ngayon. Matapos yung nangyari kanina, balik na din kami sa dati. La eh, ganon talaga. Di niya matiis ka-gwapuhan ko *winks*

"Wow. Akala mo siya di umiyak." Sabi niya naman habang kumakain na ng fishball. Takaw nito bwiset -.- Bumuntong hininga nalang ako. Oo na umiyak na ako. Kasi siya eh! Ang drama. -.-

Pero seryoso. Sa inyo ko lang sasabihin 'to ah! Pepektusan ko kayo pag pinag-sabi niyo sa iba! May pagka sa-chismosa pa naman kayo. Ay joke lang hahaha!

First time ko na umiyak ng ganon. I-exempt nalang natin nung iniwan kami ni Papa. Basta ganun. Di naman kasi talaga ako yung tipong mabilis maiyak eh. Siguro, na-realize ko din na mali ako. Pinag-alala ko si tomboy tapos nasayang pa yung efforts niya na mag-luto para sa birthday ko.

Naunahan lang talaga kasi ako ng inis ko nung malakalimutan niya yung birthday ko kasi, para sa akin, ang pinaka-importanteng okasyon sa buhay ko, ay yung birthday ko. Kasi kapag birthday ko, lagi may nangyayaring nagpapasaya sa akin ng sobra.

Katulad kahapon, kahit na, ayun nga, nasayang yung efforts ni Elaine, nakasama ko naman si Jasmin na mamasyal. Isang taon ko din hiniling yun ah! Kaya ayun nga, at least may nangyari pa ding maganda.

At bilang si Elaine nga eh bestfriend ko, sobra lang akong nainis nung malaman ko na nakalimutan niya. Eh di ko naman alam na nagkukunwari lang siya. Sorry na mga paks! Baka sinasapak niyo na ako ngayon sa isip niyo eh!

Naka-rating kami sa bahay. Akala ko pupunta na siya sa apartment niya pero sumunod lang siya sa akin na pumasok sa apartment ko. Kumunot yung noo ko kaya tumigil ako at lumingon sa kanya.

"Labada day ;)" sabi niya sabay kindat. Napa-tango-tango nalanga ko. Ahhh. Oo nga pala. Buti nalang di na umuulan at medyo may araw na din. Dumiretso na ako sa loob ng bahay at pumunta sa kwarto ko. Nag-bihis ako at saka nilagay sa laundry basket yung mga damit ko.

Tinaggal ko lang yung brief kasi... Uhm... Nakaka-hiya naman kasi na... Uhm... Basta! Ang awkward! Hehez.

Lumabas na ako at nakita ko siya na inaantay na mapuno ng tubig yung mga batya at nag-lalagay na ng mga damit. Nilagay ko sa tabi nung isang batya yung basket. Napa-tingin ako sa kanya.

Dahil nga nandito siya sa bahay ko, dito na din siya nag-bihis. Suot niya yung isa kong tshirt. Dahil nga ang payat niya at medyo mas malaki katawan ko kaysa sa kanya, medyo maluwag yung tshirt sa kanya. Naka-clip yung buhok niya tapos naka-tupi yung sleeves ng shirt.

Bakit tingin ko na kahit mukha siyang nanay sa suot niya ngayon ang gand- "Tinitingin-tingin mo dyan?" Sabi niya kaya nap-tigil ako sa pag-iisip. Agad akong nag-hanap ng isasagot. "A-Ah wala! Pffft. Mukha ka kasing nanay eh. Haha!" Sabi ko naman at sinamaan niya lang ako ng tingin. Hahaha! Cute talaga nito!

Huh? Anong sabi ko? SIYA? CUTE? PWEEEE! KADIRI!! Di yan cute! May cute ba na lalaki kung manamit?! Pwe.

"Tss. Kumag." Sabi niya sabay upo dun sa harapan ng mga batya. Maka-kumag 'tong tomboy na 'to!! "Ayaw mo ba na tulungan kita dyan?" Sabi ko at saka umiling naman siya. Gusto ko din naman siyang tulungan noh. Kawawa naman eh. Haha!