sert zemin döşemeye uzandım.
büyük ihtimalle şu an gece yarısıydı.
dans çalışmalıydım.
açıkçası, seçmelerde buraya nasıl kabul edildiğimi bilmiyordum.
şarkı söyledim, ama jungkook kadar iyi değildim ve bildiğim tek dans modern danstı.
hareketleri ezberlemede iyiydim, ama vücudum onları yaparken zorlanıyordu.
öğrendiğimiz danslar daha önce denemediğim danslardı.
tamamen değişik bir tarzdı.
bu grupta, ben en kötüsüydüm.
bunu ben biliyordum.
menajerim biliyordu.
her zaman öyleydim.
bu yüzden buradayım; yerde, nefes nefese yatıyordum.
yorgundum.
evet geri gitmek istedim- busan'a.
yeniden kaçmak istedim.
ama bu sefer, yalnız.
bir grup haline geldiğimiz günden beri çok uzun sürse bile, aramızda hiçbir şey değişmedi.
ama bu benim kontrol edebileceğim bir şey değildi.
geri dönüşümüz üzerinde çalışıyorduk.
gerçekten bunu mahvetmek istemiyordum.
son günlerde yapmam gereken tek şey buydu.
ama en azından bu sefer deniyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
3 - 𝙇𝙊𝙎𝙏 𝘽𝙊𝙔
Teen Fiction[YOONMIN ] ben sadece kayıp bir çocuğum, daha bulunmaya hazır olmayan.
