BTS ^JıMıN^ İLE HAYALLER

BÖLÜM #11#

 Cevapsız aramalar ve mesajların hepsi annenden gelmişti. -neredeyse anneni bir haftadır aramamıştın -
Ne yapacağını bilemedin. Derin bir nefes aldın ve arama tuşuna bastın.-korkunun ecele faydası yok -diye düşündün. Telefon açılır açılmaz annenin çığlık sesi duyuldu.

"Nersesin (adın) meraktan ölecektik. Ne zaman döneceksin?"

Ne zaman döneceksin mi? Sen bunun daha önce hiç düşünmemiştin.

"Ne? Geri Türkiye'ye mi dönmemi istiyorsun?"

Annen bu laflarına sinirlenmiş olacaktı ki sana bağırarak cevap verdi.

"Baban daha fazla orada kalmanı istemiyor. İlk uçakla buraya geliyorsun. İşte o kadar!"

Annen telefonu yüzüne kapatınca ekrana bakakaldın.
Geri Türkiye'ye dönemezdin. -jimin'i burada bırakıp gidemezdin-
Şansını bir daha denemeye karar verdin ve telefonu eline alıp anneni aradın. Telefona annen yerine tele sekreter çıkınca sinirlendin ve telefonu yatağa fırlattın.

Çok sinirlenmiştin. Sinirlenince sakinleşmek için ağlardın ama şimdi onu yapmak için zamanın yoktu.
Gözlerini kapatıp kendini jimin'e bunları anlatmak için hazırlıyordun ki telefon çaldı. Koşarak yatağın yanına gittin ve ekrana merakla baktın arayan annendi. Aramayı onaylayıp telefonu kulağına götürdün.

"Bak (adın) baban çok hasta ve seni son bir kez görmek istiyor. Doktor yaşaması çok zor dedi."

Annen konuştuktan sonra hıçkırıklara boğuldu. Sen de ne olduğunu anlamaya çalışıyordun. Merakla sordun.

"Anne, babam şimdi ölecek mi?"

Annen seni dinledikten sonra burnunu çekti ve ağlayarak konuştu.

"Sanırım evet doktor-"

Annen konuşurken jimin odaya daldı ve yüksek bir sesle höğurdü.

"Günaydın hayatım akşam rahat uyuyabildin mi?"

diyince kremayı sürmüş oldu.
Annen bu sefer daha sınırlı bir sesle konuştu.

"(ADIN) BU KİMİN SESİ?"

Tabi sen annene jimin'le sevgili olduğunu söylememiştin.