BTS ^JıMıN^ İLE HAYALLER

BÖLÜM #22#

     Kafanın iki yanında sıcacık iki el hissettiğinde yerde jimin in kucağında yattığını fark ettin. Ağızindaki kan tadına aldırmadan konuşmaya çalıştın.
"N- ne ol-du bana? "

Jimin endişe dolu gözlerini senin gözlerine kilitlemiş bir şekilde bekliyordu. Sana doğru eğildi ve fısıldadı. Korktuğu her halinden belliydi.
"Dayan hayatım. Dayan. Ambulansı aradım. Şimdi gelirler."

Derken bir yandan da alnına buseler konduruyordu.

Etrafınızdaki insanların uğultusunu duyabiliyordun ama sesleri tam çıkaramıyordun.

En sonunda göz kapaklarını daha fazla tanıyamadın ve kapatmak zorunda kaldın. Belindeki ve kolundaki acı hareket etmenin engelliyordu. Nefes alış verislerin git gide yavaşlıyor nefes almakta zorlanıyordun. Son gücünle doğruldun ve jimin in sana yaklaşmasını işaret ettin. Sana doğru egilince fısıldadin.
"Dudağını yaklaştır seni son bir kez öpmek istiyorum."

Bunları söylerken artık gözlerindeki yaşları tutmamış ağlamaya baslamistin.

Jimin kafasını olumsuz bir şekilde sallayıp konuştu.
"Hayır. Böyle söyleme. Sen ölmeyeceksin. Hem bir iyileş hemen evleneceğiz ve bir sürü çocuk yapacağız. Sen şimdi hareket edip kendini yorma tamam mı?"

O konuşurken ona doğru bütün aşkınla baktın ve konuşması bitince isteğini tekrarladın.
"Seni öpmek istiyorum."
"Tamam."

Sana  doğru eğildi ve dudaklarınızın birbirine deymesini sağladı. Yumuşacık dudaklarına kendi dudaklarını yerleştirdin ve bir süre öylece bekledin. Çünkü dudaklarını hareket ettirecek gücün kalmamıştı.

Senin yerine dudaklarını jimin öpmeye başladı. Sen de elini onun elinin üzerine koyarak karşılık verdin. O senden uzaklaşınca bir anda öksürüverdin.
Jimin sana doğru endişeyle baktı ve acele acele konuştu.
"Canını mi yaktım.?"

Artık ona cevap veremedin. Çünkü onu duymuyordun. Bilincin tamamen kapanmıştı.

Sen bayıldığında ambulans sirenleri duyuldu.