Perfect Strangers [Somi x Samuel]

[7]

Samuel's P.O.V.

You're one of a kind Ennik. You're one of a kind. Biro-in niyo, takot sa Horror House pero ang hilig sa extreme rides.

"Sana araw-araw ganito nalang, di ba Sam?" Nasa ferris wheel kaming dalawa, last ride na namin 'to. Magdi-dinner na kami, gutom na rin siguro 'tong si Ennik.

"That's why I brought you here, para kahit dalawang oras lang, makakalimutan mo yang problema mo" Nagsmile naman siya at tumingin sa night view. 

"Salamat Sam ah?" Ngumisi naman ako sa kanya at hinawakan ang kamay niya.

"Anything for you, Ennik" Hinalikan ko ang noo niya. Alam kong ang pula na ng tenga ko pero di ko matiis 'tong babaeng nasa harapan ko. 

Tinitigan ko ang kanyang hazelnut-colored orbs. Her well-defined features na nakaka-attract ng kahit sinong lalaki. My gaze went down to her luscious red lips. I know I should stop the urge of kissing her. Pero ayaw sumunod ng puso ko. 

We came closer and closer to the point na naririnig na naman ang hininga ng isa't isa. Kung lilingon ka sa labas, may fireworks display. 

Pero I'm mesmerized at the beauty of this lady in front of me, a much more beautiful scenery than what is happening outside. 

I can't deny, I love this girl. I'm in-love with a girl I got arranged marriage to. I'm in love with her flaws and imperfections. I'm in love with her smiles. I'm inlove with everything that makes her an Ennik Somi Jeon.

And right here and then, I've fallen to the deep realms of danger. I've fallen to the realms of love.

Somi's P.O.V.

After that intimate kiss, after ng makababa na kami sa ferris wheel. Everything fell awkward between us. Kahit na nasa sasakyan na kami, wala pa ring nagsasalita. 

It's almost 7. Nagugutom na rin ako. Pero I can't talk right now kasi ang awkward ng atmosphere. I also don't know how to break the atmosphere kaya hahayaan ko na na si Sam ang unang magsalita. Kung kailan man yan.

"Ennik, saan mo gustong kumain?" Lumingon siya sa akin at ibinalik sa daan ang attensyon niya. Ouch. Second option. Hahaha! 

"Ikaw na bahala" He chuckled. May nakakatawa ba? Abnormal.

Kinurot ni yung pisngi ko. "Nai-ilang ka ba sa akin?" Tumango naman ako. "Kunti lang naman Sam" Alam ko, di ko naman 'to first kiss. And to tell you all the truth, Sam's not my first kiss. Nagkiss na rin kami nung kinasal kami. Pero ewan ko ba! 

"Nagsabi ka sana, para di ko yun ginawa" I know, I should have pushed him when he was nearing me. Pero mismong ako ay ginusto (?) yung nangyari. 

"Di naman yun mali di 'ba? Kasal na naman tayo" He slightly smiled, alam ko kung bakit. Never kung nagamit ang word na 'kasal'. I hated the thought of marrying someone who I don't know. I hated the thought of marrying someone just for business. 

"Alam mo Ennik, I never believed in forever. Pero, I see the bright future for the both of us. Naniniwala na ako sa mga fairy tales after I married you. Wala naman kasi tayong pakawala. Pero in the end, masaya naman ako" Liningon niya ako and smiled bago niya ibinalik ang kanyang attensyon sa pagdra-drive. "Ikaw ba Ennik, tell me the truth, are you happy?" 

"It's a lie if I say no. Nasanay kasi ako palagi na walang kasama sa bahay, kaya ayun, nung nalipat tayo I felt relieved. Napagtanto ko na I'm not alone anymore. Na may karamay na ako. Na may shoulder to cry on na ako." Napansin ko naman na namumula ang tenga ni Sam. Ang cute, parang yung tenga ng dwarf. Hahahaha! 

Matapos ng kunting tawanan, nakarating na kami sa destination. It was a beach. May bonfire at upuan. Kitang kita ang city. Ang ganda na sana ng view kaso nagugutom na talaga ako.

"Gutom ka na?" Tanong ni Sam nung bumaba na siya sa kotse. Napatango naman ako, kinurot niya ang pisngi ko bago bumalik sa sasakyan. Saan yun pupunta? 

Kung ganito lang talaga sana yung buhay ko. Yung ang tahimik lang. Pero I'm sure babalik lang kami sa city pagkatapos kumain. 

I was lost in my own thoughts ng hinila ako ni Samuel papunta sa bonfire. Ibinukhad niya ang picnic blanket sa buhangin at inilapag na dun ang pagkain. 

"Don't get your hopes up too high, Ennik. I'm not as good as you" Napatawa naman ako. Umupo na ako at binigyan ako ng blanket. I started digging in at kakainin na sana yun adobo when he stopped me all of a sudden.

"Ennik! Wag mong kainin yan! Punta nalang tayo sa restaurant" Anyare dito? Tinikman ko ang adobo, ang alat. 

"Ano ba ang linagay mo dito?" Tumayo na ako at tinulungan siyang maghigpit. Ang perfect na sana eh. 

"Sorry. I don't know what's wrong. I followed every instruction naman sa website" Tumawa naman ako. Not everything in the internet is trusted. Tangina. Hahahaha!

Ang abnormal mo Samuel. Pero kahit na ganyan ka, I'm always happy pag kasama ka.