Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
KABURGASI DOĞUŞTAN ÇATLAK - 5. BÖLÜM
"KAN ÇÖKMESİ"
Kaburgaların teker teker kırılırsa, kırıklar etine batarda canını cayır cayır yakarsa, yine de kanın odağını kaybetmişsen. Zihninin şuuru ile gerçeklik tersse, birinin başı yere, diğerinin ayakları göğe uzanıyorsa, acıyı tam on ikiden vurabilir misin?
"Egemen!"
Vurmuştu.
Egemen sakince başını aşağıya eğip karnının kenarına denk gelen kurşuna baktığında donup kaldığımı hissettim. "Elmas'a çağır," diye konuşup elini yarının üstüne bastırdığında hala öylece ona bakıyordum. Alışık olmadığım bir döngünün içine terk edilmiş gibiydim. "Niran, bana bak." Gözlerim anında Egemen'in gözlerini bulduğunda, yanağıma doğru bir gözyaşı yuvarlandı.
"Bana bak güzelim, Elmas'a çağırmalısın."
Kafamı hızla olumlu anlamda salladım ve sağıma ilerlemeye başladım. "Elmas!" diye bağırdım adımlarım koşmaya dönerken. Merdivenleri ikişer ikişer inerek "Elmas!" diye bağırdım tekrar, sesimi duyan yok gibiydi.
Sokak kapısını açıp telaşla dışarıya doğru birkaç adım attım ve korkunun bağrımı tekmelediğini hissettim. Kalbim o kadar hızlıydı ki bu nabzımı zorluyordu. Ayağıma batan çakıl taşlarını umursamadan "Elmas!" diye bağırdım son gücümle, biraz ilerideki ağaçlık alandan çıktığında yutkundum ve o kaşlarını çatıp bana bakarken sesimin çıktığı kadarıyla "Egemen vuruldu!" diyebildim. Ardından korku boğazıma sarıldı, bağırsam sesim çıkmayacakmış gibi hissederken Elmas hızla koşarak açık kapıdan içeriye girdi, peşinden hızla içeriye girdiğimde, merdivenleri o ikişer çıktı ama benim buna halim bile kalmamıştı.
Korku insanın tüm gücünü emiyordu.
Yukarıya çıktığımda zihnimin ağına takılan ve yere düşen birkaç düşünce belirdi. "Zararlı bir yere gelmemiş," Elmas'ın sesini duyduğumda derin bir nefes alıp vermiştim. "Yine de hastaneye gitmemiz gerekiyor." Egemen gerek yok dercesine başını salladığında kaşlarım kendiliğinden çatılmıştı. "Zararlı bir yerde değilse çıkarırım ben." Göz göze geldiğimizde başımı olumsuz anlamda salladım ve bir adım geriye çekildim. Olanların üst üste gelmesi, burada ve bu durum olmak iyice kabuğuma çekilmemi sağlarken gözlerimin dolduğunu hissettim.
Kötü bir durumun içinde olduğumun farkındaydım ama suçlu aramanın vakti değildi.
Bir adım daha geriye çekilip Egemen'e sırtımı döndüm ve merdivenleri inmeye başladım. Adımlarımın altında biten dikenler vardı ve yolum uzundu. Canım acıyacaktı, canım çok acıyacaktı belki de ama kalkacaktım, hep öyle yapmıştım. Merdivenler bittiğinde oturma salonuna döndüm ve kitaplığa ilerleyip parmaklarımı kitapların üzerinde gezdirdim. Bazıları yıllanmıştı, belliydi ama öyle özenle bakılmıştı ki birkaç yıpranmayla kurtulmuştu yıllardan.
