-17-

1.7K 133 5
                                    

Büyük bir umut ve yüzümdeki gülümseme ile revire gittim .Hemen doktorun odasını bulup kapıyı tıkladım . İçeriden "gir " onayını aldıktan sonra rahat bir şekilde içeri girdim.

Doktor :

- " Güneş sen miydin ? Buraya geldiğine göre kararını vermiş olmalısın ."

- "Evet kararımı verdim. "

Doktor :

- "Peki söyle kim onlar hemen test yapalım."

- "Öncelikle sadece 2 kişi seçtim .gözlerimi ikişer tane olmak üzere vereceğim. Eğer DNA'ları uyarsa kaldırmaları zor olmayacaktır.  Fakat şöyle bir şey var benim seçtiğim kişiler herhangi bir özel gücü olmayan normal kişiler . Eski okulumdan benim için çok kıymetli olan kişiler ."

Doktor:

-" Güneş bunu sana daha öncede söyledim . DNA'ları lazım buyüzden bir miktar kan almam gerekiyor . Eğer hala da onlar olsun diyorsan sen bilirsin ancak kimliğimizi belli etmeden bu işi yapmalısın . Herhangi bir yalan uydurursun artık . Kanlarını bana getir test yapalım  . Bir şey daha söyleyeceğim hadi DNA'lar uydu . Onları nasıl ikna edeceksin , tahminim üzerine senin deli olduğunu falan düşünürler ."

- "O iş bende merak etmeyin ."

Doktor:

- "Peki madem bir an önce kanlarını almalısın hatta bugün .  Bir şey daha  o var Emel hanımla bu konuyu konuşmalısın,  onun izni olmadan olmaz ."

-" Tamam "

Emel hanımın odasına doğru ilerledim .

Kapıyı tıkladım ve "gir" sesi ile içeri girdim .

- "Merhaba hocam rahatsız ediyorum kusura bakmayın."

Emel hoca:

- "Merak etme canım rahatsız etmiyorsun . Söyle bakalım ne oldu?"

- "Hocam biliyorsunuz benim vücut işleyişim fazla güç taşıyor olduğumdan güçlerimi kaldıramaz hale gelmiş . Buyüzden güçlerimi başkalarına vermem gerekiyormuş. "

Emel hoca:

- "Evet Güneş'cim biliyorum ."

-" İşte hocam şimdi ben 2 kişi seçtim fakat ikiside herhangi bir özel güce sahip olmayan normal insanlar . Doktor ile de konuştum . kimliğimizi açığa vermeden  ufak bir yalan ile onlardan kan alacağım ".

Emel hoca :

-  Ve benden de izin istiyorsun."

- "Evet hocam ."

Emel hoca:

- "Güneş sen kararını vermişsin ve eminim doğru kişileri seçmişsindir. Tabiki gidebilirsin yalnız  kendin gidemezsin ,gideceğin mesafe  kısa bir mesafe değil . Bizim akademinin servisi ile gider gelirsin senin için uyar mı?"

- "Uyar hocam çok teşekkür ederim .Hemen şimdi gidebilir miyim ?"

- "Tabiki  "

Mutlu bir şekilde kendimi bahçeye attım ve güvenlikten servisi çağırmasını rica ettim. Servis gelir gelmez ufak bir özet geçtim Mehmet Abi 'ye ( servis şoförü)

Kaç saat geçti pek hatırlamıyorum .
İndiğimde mahalleyi bile özlediğimi  fark ettim .

- " İşte benim mekanım be ! "

Mehmet abiye teşekkür ettim . Mehmet abi ben işimi halledene kadar dolaşacağını söyledi ,işin bittiğinde aramayı unutma diyerek gitti.

Hemen Nazan Abla'nın evine doğru ilerledim . Tahminim üzerine Can'da okuldan gelmiştir.

Zile bastım ve kapının açılmasını bekledim.

Kapıyı Nazan Teyze açtı  ,beni görür görmez ise kocaman sarıldı . Bende hemen sarıldım .

Nazan teyze:

- "Güneş hoşgeldin kızım . Uzun zaman oldu görüşmeyeli , hadi gel içeriye. Sana birşeyler hazırlayayım mı aç mısın?"

Nazan  teyze  bir anne edasıyla soru yağmuruna tuttu beni.

- "Sağol Nazan teyze ben gelmeden önce yedim"

Kapının önünden Nazan teyzenin çekilmesi ile içeri girdim . Her şey aynı ....koltuklar , halılar ,perdelerin renklerine kadar hiç bir şey değişmemiş.

Nazan teyze:

- "Peki kızım sen nasıl istersen.."

-" Çınar ile Can nerede Nazan teyze ?"

Nazan teyze:

- "Yukarıda  odaya çıktılar, çağırayım mı?"

-" hayır hiç gerek yok ben yanlarına giderim sürpriz olur ."

Nazan teyze ;

- "Peki kızım ben mutfaktayım bir şey ihtiyacın olursa hemen söyle ."

Gülümseyerek kafa salladım ve sessiz bir şekilde merdivenleri çıkmaya başladım.

Kapının önüne geldiğim de yavaşça kapıyı tıkladım .

Kapının ardından bağıran bizim şapşik Can oldu .

Can:

- "Ne var anne??"

Baskın yapıyormuş gibi kapıyı açmam ile ani bir şok yaşadılar .

Can:

- "G-güneş senin burada ne işin var?"

- "Ne oldu Can bey beğenemedin mi? "

Can:

- "Saçmalama  be kızım  şaşırdım sadece!"

Çınar ise ağzını şaşkınlıkla açmış bana bakıyordu , gülmeden edemedim.

- "Sarılmak yok mu?" diye dudağımı büzdüm .

Can ve Çınar;

- "Gel buraya dediler "ve bende üzerlerine atladım ayakta oldukları için hep beraber yer düştük .

-" Kızım çok özledik ya ! "diyerek saçlarımı karıştırdı Çınar

- "Bende sizi çok özledim."

Can:

- "Çınar bugün telefonda konuştuğunuzu söyledi ama bugün geleceğini söylemedi "

Can Çınar'a tek kaşını kaldırarak baktı .

Çınar:

- "Bende bilmiyordum bakma öyle.."

-"Farkında mısınız bilmem ama hala yerdeyiz  bunu sonra tartışsak olur mu?"

Aynı anda kahakaha atmaya başladık ve beraber yerden kalktık . Tam Çınar'ın yatağına oturuyordum ki birden gözlerim karardı .

Tam düşecekken Çınar'ın beni tuttuğunu gördüm sonrası ise zifiri karanlık.

-"Güneş iyi misin?"

- "Güneş ne oldu ?"

- "Güneş aç gözlerini .."

ÖZGÜR RUHLAR AKADEMİSİ ( Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin