ျမတ္နိုးရပါေသာ " ငယ္ "
"Ahh !! ဘာလို႔က်ြန္ေတာ့္ကိုအတင္းဆြဲေခၚေနရတာလဲ? "
"……"
"ကိုဇြဲ !! "
ရွိသမ်ွအသံကို သံုးကာေအာ္လိုက္ေတာ့မွ သူ အလ်င္စလိုသြားေနရာမွာ ရပ္တန္႔သြားေတာ့သည္။
ေဆးရုံမွာ ဝတ္လႊာနွင့္ေတြ႔ဆံုျပီးသည္နွင့္ ကိုဇြဲ က်ြန္ေတာ့္လက္ကိုအတင္းဆြဲကာ ေဆးရုံအျပင္ဘက္သို႔ေခၚလာျခင္း…။
"ေျပာ ဘုန္းထက္စ်ာန္ ! ေဆးရုံမွာေတာင္ ဖက္လဲတကင္းျဖစ္ေနရတဲ႔အထိ မင္းပတ္ဝန္းက်င္ကိုဂရုမစိုက္နိုင္ဘူးလား? အဲ့ဒါကေရာ ဘယ္သူလဲ !"
"ဘာလို႕လဲ ? ဘာလို႕က်ြန္ေတာ့္အေႀကာင္းေတြ သိပ္သိခ်င္ေနရတာလဲ ?"
"ငါ့ကို ျပန္မေမးနဲ႔စမ္း ဘုန္းထက္စ်ာန္ ! ငါေမးတာပဲေျဖ "
" အဲဲ့ဒါ က်ြန္ေတာ္ရဲ႕ ခ်စ္သူ ဝတ္လႊာ … ဒီေန႕မွ ခ်စ္သူျဖစ္သြားတာ ! "
"ငါမင္းကို ခ်စ္သူထားခြင့္မျပဳခဲ႔တာကို ဘာလို႕ ငါ့စကားကို ဥေပကၡာျပဳတာလဲ ? မင္း ငါ့ကို အေရးမစိုက္ေတာ့တာလား? ဟမ္ ေျပာေလ ! "
"ကိုဇြဲ ဘာျဖစ္ေစခ်င္ေနတာလဲဗ်ာ ! က်ြန္ေတာ္က အျမဲတမ္းႀကီး တစ္ေယာက္တည္းေနသြားရမွာလား? က်ြန္ေတာ္လည္း လူပဲ ခ်စ္တတ္တဲ႔ နွလံုးသားရွိတယ္ ခံစားခ်က္ဆိုတာရွိတယ္ … က်ြန္ေတာ့္ကို အဲ႕ေလာက္ထိလိုက္္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ပါနဲ႕ …ကိုဇြဲကေရာ အျမဲကိုဇြဲ အလိုက်ေနေပးခဲ႕ရတဲ႔ က်ြန္ေတာ့္ကို ဘယ္တုန္းက လွည့္ႀကည့္ခဲ႔ဖူးလို႕လဲ !! အခုလည္း ကိုဇြဲအလိုက် မမဒီတြက္ က်ြန္ေတာိ့အသည္းလွဴမယ္ေျပာထားျပီးျပီပဲ … က်ြန္ေတာ့္ကိုဘာေတြထပ္ျဖစ္ေစခ်င္ေသးတာလဲ ? ဘာေတြ အမိန္႔ေပးခ်င္ေနေသးတာလဲ ? "
ဒီတခါေတာ့ က်ြန္ေတာ္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေပါက္ကြဲပစ္လိုက္မိသည္။
မ်ိဳသိပ္ထားခဲ႔ရေသာ စကားလံုးတို႔ကို ကရားေရလႊတ္ေျပာျပီးသည္နွင့္ သူ႕ကိုေက်ာခိုင္းကာ ေဝးရာသို႔ ေျပးထြက္မိ၏။
တခါတေလေတာ့လည္း ကိုဇြဲဟာ သိပ္အတၱႀကီးလြန္းသည္။
•°••°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•
