ျမတ္နိုးရပါေသာ " ငယ္ "
တိတ္ဆိတ္ေအးျမျပီး
ကာရန္မဲ႔ေနတဲ႔ အလြမ္းညတစ္ရက္မွာ
မင္းကို တိတ္တဆိတ္ေမ်ွာ္ေနမိတယ္ ……။
ေႀသာ္… ~ ကေလးငယ္ငယ္
ဘယ္ဆီဘယ္ဝယ္ေတြဆီ ေျခဆန္႔လို႔ ခရီးနွင္ေနပါသလဲေလ……… ။
•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•
က်ြန္ေတာ္ ဇြဲျပည့္စံုေခတ္ ထိုင္မရ ထမရ
ဂဏွာမျငိမ္ျဖစ္ကာ အိမ္ေရွ႕ခန္း၌ ေခါက္တံု႔ေခါက္ျပန္ေလွ်ာက္ကာ တစံုတေယာက္ကို ေမွ်ာ္ေနရသည့္အေႀကာင္းျပခ်က္ကားး …
ထိုကေလးငယ္တစ္ေယာက္ အခုထိ အိမ္ျပန္မေရာက္ေသးေသာေႀကာင့္ပင္ …။
ည ၉နာရီပင္ထိုးေနျပီေလ… အိမ္ျပန္ေရာက္သင့္ျပီမဟုတ္လားေလ …။
က်ြန္ေတာ္သည္လည္း သူ႔ကိုေမ်ွာ္ေနရသည္မွာ စကၠန္႔ေပါင္း ၆၃၀၀ တိတိပင္ႀကာေခ်ျပီ…။
အစက ဒီတိုငိးလ်စ္လ်ဴရွဳကာ ပစ္ထားဖို႕စဥ္းစားထဲ႔ေပမယ့္ အခုေတာ့ စိုးရိမ္စိတ္တို႕က တစတစ ေနရာယူလာလ်က္ရွိေခ်ျပီ…။
မျဖစ္ေခ်ေတာ့ … ရွိတဲ႔မာနထဲက တစ္ထစ္ေလာက္ေလ်ွာ့ကာ ဖုန္းဆက္ရန္သာ အေတြးရွိေတာ့သည္။
အတန္ႀကာေအာင္ ျမည္ျပီးကာမွ တဖက္မွဖုန္းကိုင္လိုက္ေသာေႀကာင့္…
" ဘုန္းထက္စ်ာန္ !! အခုထိ ျပန္မလာနိုင္ေသးဘူးလား ? ဘယ္ေတြ အေလလိုက္ေနတာလဲ ဟမ္ !! "
တစ္ညေနလံုး သူ႔ကို ေစာင့္ေနရသည္မို႔ ေဒါသထြက္ထြက္နဲ႕ ပိတ္ေဟာက္ပစ္လိုက္သည္။
" အဲ …~ အခုေျပာေနတာဘယ္သူပါလဲရွင္ ! ငယ္ မရွိဘူးရွင့္ "
ဘယ္က မိန္းမအသံလဲ ? Tsk !! ဒီေကာင္ေလး ဘာေတြရွဳပ္ရွဳပ္ယွက္ယွက္ေတြလုပ္ေနတာလဲ ?
ျပီးေတာ့ ငယ္ …?? ေတြ႔မယ္ ဒီေစာင္ကေလးေတာ့ ဇာတ္လမ္းေတြရွဳပ္ထားျပန္ျပီလား !! ?
"ဘယ္သူလဲဆိုေတာ့ သူနဲ႕လက္ထပ္ထားတဲ႕ သူ႔ေယာက္်ားပဲ … "
တဖက္ကိုမျမင္ရေပမယ့္လို႔ အသံကိုတမင္ျမွင့္ကာ ဂုဏ္ဆာေနေသာအသံျဖင့္ ခပ္ေထေထပင္ေျပာလိုက္၏။
" ေႀသာ္ …~ "
"ဒါနဲ႕ အဲ႔ကေလး အခုထိ ျပန္မလာေသးဘူးလား ? ျပီးေတာ့အခုဖုန္းေျပာေနတဲ႔အစ္မကေရာ ဘယ္သူလဲ ?"
