ျမတ္နိုးရပါေသာ " ငယ္ "
ဒီေန႔ ဆိုင္ပိတ္ရက္ျဖစ္သည့္အျပင္ ကိုဇြဲနဲ႕လည္း မေတြ႔ျဖစ္တာ နွစ္ပတ္ေက်ာ္ျပီမို႔ မေရာက္ျဖစ္တာႀကာျမင့္ျပီျဖစ္ေသာ သူ႔ေနအိမ္ဆီသို႕ က်ြန္ေတာ္ ဦးတည္မိျပန္သည္…။
ပြင့္ဟေနေသာ ျခံတံခါးတေလ်ွာက္ဝင္လာမိေတာ့ ျခံအတြင္းစီရရီရပ္ထားေသာ ကားေပါင္းမ်ားစြာ…။
ဘာရယ္မဟုတ္ အမႈမဲ႔အမွတ္မဲ႕ပင္ထားလိုက္မိသည္။
" ကို ဇြဲ ! ! ! "
ေခၚသံနွင့္အတူ အိမ္ထဲဝင္လာမိေတာ့ မ်က္လံုးေထာင့္စြန္းမွ ျမင္လိုက္ရသည္က က်ြန္ေတာ့္ကိုစိုက္ႀကည့္လာေသာ မ်က္ဝန္းစံုေတြ…။
ေဘးဘက္ကိုအာရုံစိုက္မိေတာ့ လူႀကီးတခ်ိဳ႕ ထို႔ျပင္ ရွပ္အက်ႋလက္ရွည္နွင့္ ပုဆိုးကိုသပ္ရပ္စြာဝတ္ဆင္ထားေသာ ကိုဇြဲ …။
ျပီး သူ႕ေဘးက ပန္းနုေရာင္ဝတ္စံုျဖင့္ လွခ်င္တိုင္းလွပေနေသာ သူမ မယ္မဒီလင္း…။
ဘာေတြလဲ ?? ဘာအေျခအေနလဲ ??
အိုး … ဘုရားေရ က်ြန္ေတာ္ေတြးေနသလိုမျဖစ္ပါေစနဲ႕…။
" စ်ာန္ … လာေလ သားငယ္ "
အန္တီေမ ေခၚသံေႀကာင့္ သူတို႔နားသြားမိေတာ့ ကိုဇြဲက က်ြန္ေတာ့္ကို ႀကည့္မေန …။
ဧည့္ခန္းထဲ ခင္းထားခဲ႕ေသာ နီညိဳေရာင္ေက်ာက္ျပားကိုသာ ေခါင္းငံု၍သာ စိုက္ႀကည့္ေန၏။
မေယာင္မလည္ အန္တီေမ့ေဘးသြားထိိုင္ကာ
" ဒါဘာလုပ္ေနတာလဲ ? "
အမွန္ဆို ဒီလိုအေျခအေနကို က်ြန္ေတာ္ရိပ္စားမိဖို႔ေကာင္းသည္။
တကယ္လညိး ရိပ္စားမိပါသည္။ သို႔ေပမယ့္ … အတည္ျပဳဖို႕ ေမးခြန္းတခ်ိဳ႕နဲ႕ ေျဖရွင္းခ်က္တခ်ိဳ႕က အျပင္းထန္ လိုအပ္ေနသည္မဟုတ္လားေလ…။
" သားဇြဲရဲ႕ ေစ့စပ္ပြဲ သားစ်ာန္ရဲ႕ … သားဇြဲမေျပာဘူးလား စ်ာန္ "
က်ြန္ေတာ့္ဆုေတာင္းကို မည္သူကမွ အသိအမွတ္မျပဳခဲ႔ဘူးထင္သည္…။
" ဟင့္အင္း ! က်ြန္ေတာ္ ဒီကိစၥဘာမွကိုမသိတာ "
"ဟုတ္လား ? ဇြဲ ေမ့သြားတာျဖစ္မယ္ … အန္တီေမတို႔လည္းေလာေလာနဲ႕ စီစဥ္လိုက္ရတာဆိုေတာ့ "
