"OTEL ODASI"

967 62 4
                                    

FAZLA BİR ŞEY DEĞİL  BENİM SADECE SANA İHTİYACIM VAR...

12.BÖLÜM

kafamdan akan kan dudağıma kadar inmişti. tüm yükümü kollarıma verip doğruldum kafama aldığım darbeyle bayılmış olmalıyım  ama buraya nasıl geldim hiç hatırlamıyorum  ağaçların sıklaştığı cadddenin ışıklarının ulaşamadığı bir yerdi.

lanet telefonda belliki kaybolmştu. pes etmeyip ilerlemeye çalıştım ama bacağım sızlıyordu etraf okadar sessizdiki  rüzgar olduğuna eminim ama bir yaprak hışırtısı bile duymuyordum.

sonunda biri beni kurtarmaya gelmiş olucakki adımı duydum  biri adımı pes etmeden var güücüyle haykırıyordu.bu ses kıvanca aitti nerde olsa tanırdım daha fazla ilerliyemiyiceğimi anlıyıp dev ağacın dibine oturdum.

sesi boğuklaşmıştı uzaklaştığını düşünürken aslında kendimden geçmek üzere olduğum için sesin boğuklaştığını anladım.

ASYA=bu-bur-dayım 

KIVANÇ=geldim asya herşey geçti.

EYMENİN AĞZINDAN

neredeyse bir saat olmuştu  ama asya hiçbiryerde yoktu  otoparktan çıkıp polislerin yanına ulaştım buranın küüçük bir belde olduğunu ve asyayı kısa zamanda bulucaklarını söylediler ama bu içimi rahatlatmamış aksine dahada telaşlanmama sebep olmuştu.

tutkuya serenin yanında kalmasını söylüüyip yanından ayrıldım  kafamı orman yoluna çevirdiğimde kıvançı gördüm  kucağında asyayla geliyordu

koşarak yanlarına ulaştım kapııyı aç araba dedi nefesi tükenmişti belli hızlıca açtım  asyanın başına dokunup  canım canım aç gözlerini diye bağırdım ağladığım için sesim bi hayli kısık çıkmıştı 

diğer kapıdan arabaya binip asyanın başını kucağıma aldım....

EYMEN=asya burdayım güzelim dayan lütfen titrek dudaklarımdan cümleler döküülü vermişti.

ERTESİ SABAH...

gece boyunca gözümü bir kez bile kırpmamış asyanın baş ucunda beklemiştim neyseki korkulacak bir şeyi yoktu dikiş atıp taburcu olabiliceğini söylediler ama betül ve seren geceyi burda geçirmesi konusunda zorda olsa asyayı ikna etmişlerdi.

kıvançla konuşup teşekkür etmem gerektiğini biliyordum ama ben hayatım boyunca kimseye teşekkür etme ihtiyacı duymamıştım yinede yarım ağız bir teşekkürü hakediyordu.

eceyi bulup öldürme fikri aklımdan her nekadar çıkmıyor olsada asya bunu yapmama izin vermedi 

üstüne üstlük onu şikayette etmemişti yinede bu cezasız kalıcağı anlamına gelmiyordu  ailesine vericek bir hesabı vardı.

pişman olduğunu düşünmüyordum o tam anlamıyla spastiğin tekiydi.

öğlene doğru asyayı eve getirmiştik hernekadar dinlenmeye ihtiyacım yok desede vardı 

biraz daha toparlanıp yarın okula gelicem demişti benim hayır dememin bir yararı yoktu fazlasıyla inatçıydı

akşam yemeğine kalmıştım ve betül ikimizin arasında olan şeyi sezmiş gibiydi ve sinirlenip ağır kelimeler kullanıyordu daha fazla uzatmıyıp eve döndüm ve uyudum.

ERTESİ SABAH ( OKUL)

ASYA=iyiyim diyorum abartmayın 

YANLIŞ ROL ...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin