♢Escape♢

Part 4

Шөнөжингөө түүний хоёр мянган долларын үнэтэй цамцыг бодсоор олигтой унтаж ч чадсангүй сэрсэн юм. Юм идэх ч хүсэл төрөхгүй байсан болохоор шууд сургууль дээрээ очтол нилээд эрт ирчихсэн байх ба хийх зүйл олдохгүй гадаах сандал дээр суун эргэн тойрноо ажлаа. Явж байгаа хүүхдүүдийг харахад л гоёмсог гутал цүнх барьцгаасан сайн харвал дандаа л алдартай брэндүүдийн эдлэлүүд байв.

Өөрийнхийгөө харвал захаас худалдаж авч байсан цагаан кэт, даавуун үргэвч. Гэхдээ сэтгэл минь огт гутарсангүй, харин ч эцэг эхийнхээ мөнгийг хайр найргүй үрж буй хүүхдүүдийн хажууд өөрийгөө ухаалгаар мэдэрлээ. Ямар ч үнэтэй хувцас миний энэ хямдхан хувцаснаас хямдхан санагдана.

Удаан суусан чинь даараад сургууль руугаа орж анги руугаа явлаа. Ороход нэг охиноос өөр хэн ч байхгүй байв. Суудалдаа сууж байтал тэр над дээр хүрээд ирэв: Сайн уу, танилцья Кан Жүхи
: Таатай байна, Ким Хана
: Өчигдөр байдлыг чинь харахад нилээн л асуудалд орсон бололтой байсан. Охидууд угаасаа л ийм атаархуу байдаг шүү дээ. Тэднийг нэг их тоогоод хэрэггүй ээ
: Тийм шүү. Чи багаасаа энд сурч байгаа юу?
: Тийм ээ
: Тусалж дэмжиж байгаарай.
: Тэгнэ ээ. Үнэндээ найз маань шилжиж явснаас хойш нийлчихмээр дажгүй охин олдохгүй байсан юм л даа. Гэхдээ чи надад их таалагдсан. Найзууд болцгооё
: Тэгье, дуртайя *инээмсэглэх*

Түүний яриаг сонсвол бага зэрэг этгээд санагдлаа. Амьдралдаа анх удаа хүнээс найзууд болох санал авсан болохоор үнэхээр баяртай байна. Ядаж л тэр намайг хүнд хэцүү байдалд орсон үед туслах байх.

Хичээл эхэлж Тэхён хоцрон орж ирэв. Түүнээс аль болох хол суусан болохоор намайг нэг их анзаарахгүй гэж найдаж байна.

Цайны цаг болоход Жүхитэй хамт цайны газар луу явлаа. Түүнтэй хамт явж байгаа болоод ч тэр үү цаанаа л түгшүүргүй тайван байлаа. Хоолоо аваад хоосон ширээнд суутал Жонгүг найзуудтайгаа бидний ширээнд ирээд суучихав.

: Сайн уу? гэхэд нь би инээмсэглэн түүнтэй мэндэллээ.
: Аль хэдийнээ найзтай болчихжээ. Манай сургуулийн алдарт мөсөн хатан Жүхи байх шив *инээх*
Жүхи ямар ч нүүрний хувиралгүй: Амаа тат гэчихээд хоолоо үргэлжлүүлэн идэв.
Би гайхан Жонгүг рүү харахад ингэж л байдаг юм гэсэн шиг хальт инээчихээд хоолоо идэж эхлэв. Харин миний хараа өөр хэн нэгэн дээр тогтсон байлаа. Тэхён... тэр над руу нэг л учир битүүлэг харцаар харж байв. Сандран урагш хоол руугаа хараад идэж эхлэв. Түүнд баригдаж болохгүй юм сан.
: Нээрээ танилц манай найзууд болох онигор Жимин, гонзгой Хусог гэхэд нь Жимин: Яа хэдий бид чиний найзууд ч гэсэн угтаа чамаас насаар бол ах юм шдээ. Ах нарыгаа бага ч болов хүндэлж бай л даа гэхэд нь Жонгүг сая хэн надтай ярив Жимин уу? Хаана байна аа гээд дээгүүр хайж байснаа доошоо түүн рүү харангуутаа өө энэ байна шдээ гээд инээтэл Жимин -_- царайтай үлдэв. Жонгүг өндөрөөр нь ийнхүү тоглож байгаа нь үнэхээр инээдтэй санагдаж бид чанга инээлдлээ.
Гэтэл Жонгүг: Хөе Хусог наад амаа. Улам л морь шиг харагдаад байх юм гэхэд Хусог ч бас -_- царай гаргасаар хоолоо идлээ.