İçimdeki Sen

Anne

'Anne !? '

Bir eliyle kapıyı tutuyor diğer eliyle ise karnını tutuyordu . Bana bakmıyordu .. Yüzünden akan kanlar giydiği yırtık bluzuna bulaşmıştı . Göz yaşlarıma hakim olamıyordum .. Yüzüne kapıyı kapatmam lazımdı ..Ama yapamıyordum ..olmuyordu ..

'Ey-eylül kı-zım .' diyerek gözlerime baktı .. Göz çevreleri mosmordu ..Dudakları kurumuştu .

'Se-senin ne işin var burada ' diye konuşabilmiştim en sonunda .. Cevap vermeden içeriye doğru adım atmıştı . Onu engellemek için göğsünden ittirdim . İttirmemle yere düşmesi bir oldu ..

'Ah ..' diye inledi.. Bu inlemesi canımı acıtmamıştı .. Bu kadar güçsüz müydü ? Bir dokunuşumla yere düşecek kadar ?

'Git buradan ..' diye bağırdım .. Sesim hem yüksek hem de titrek çıkmıştı ..

'Eylül ben her şey için özür dilerim ..Böyle olmasını istememiştim ..' dediğinde kalkmak için elini uzattı .. Şimdi hiçbir şey olmamış gibi o eli tutacak mıydım ?

Uzattığı eli görmemezlikten gelerek

'Öyle olmasını istemedin ama oldu .. Her şey senin yüzündendi ..Ben masumdum Anne masum ..Gecelere kadar seni beklemem miydi suçum yoksa o gece evde oluşum mu ? Ben de senin gibi sokaklarda sürtseydim belki bunlar gelmezdi başıma .. Ya da senin gibi olsaydım çok zorlanmazdım ..O parayı kazanır gelirdim yanına ..Ama ben senin gibi değilim anne .. '

Kapıdan tutunarak ayağa kalkmıştı . Omuzlarımdan tutmaya çalıştı ama hemen kendimi geri çektim .. Hıçkırıklarımı tutamıyordum , olmuyordu ..

'Dokunma bana ' diye bağırdığımda gözlerine baktım . O da ağlıyordu..İlk defa benim için göz yaşı döküyordu.. Babam öldüğünde bile ağlamamıştı .. Hasta olduğumda da ağlamamıştı .. Şimdi ağlıyordu .. Belki de canının acısından ağlıyordu ..Çünkü annem hiç bir zaman beni sevmemişti.. Babamı sevmediği gibi..

'Eylül zor durumdaydım . Ölmekten korktum .. Engel olamadım seni götürmelerine ..'

'Ölmekten korktun öyle mi ? Benim ölmemden korkmadın mı anne ?..Doğru başkasının ölümü senin için bir şey ifade etmiyor .. Babamın ki de etmemişti ..'

Birden yüzünü aşağıya doğru indirdi. .Aynı o gün ki gibiydi.. Babamın öldüğü gün ki gibi.. Korku dolu bakışlar ..Ama bir gram acı yok ...

'Sen işte busun anne ! Kızını ölüme atacak kadar düşmüşsün ses ..İyi ki babam bu günlerini görmedi..'

'Daha beterlerini gördü..' diye fısıldadığında hemen başını kaldırdı ..Bu sefer de bakışlarında öfke vardı ..Ama bir gram bile acı yoktu ..

'Nasıl geldin buraya ? Nasıl buldun beni ' diye sorduğumda tekrardan kapıya tutunmuştu ..

'Ben o adamların elindeydim .. Seni bulmam için bıraktılar beni.. Halimi görmüyor musun  ?'

Doğru .. O annem olduğunu söyleyen kadın annemin ellerinde olduğunu söylemişti.. Ama hiç umurumda değildi ..Annemde onlardan biri değil miydi ?

'Beni onlara tekrar götüreceksin yani !..Hani pişmandın anne hani ..' diye bağırdığımda

'Eylül ne oluyor ..İyi misin ? ' diye bir ses arkamdan bağırdı .. Deniz merdivenlerden aşağıya inerken annemde kafasını içeriye sokmaya çalışıyordu .. Deniz yanıma gelip elini omuzuma attı .. Üstü çıplaktı . Altında ise geniş düşük belli bir eşofman .. Kapıda yaralı birisini görünce hemen beni kolları arasına aldı ..

'Sende kimsin ' diye bağırdığında annem bana doğru dönüp

'Demek Deniz bu .. Kocan ... ' dediğinde başımı Deniz'in göğsüne gömdüm . Deniz saçıma bir öpücük kondurup kulağıma