İçimdeki Sen

Haykırış

'Eylül .. Kuzum uyuyor musunuz halen ? '

Kapının arkasından gelen Eda ablanın sesiyle gözlerimi ovuşturarak açtım . Gözlerimden uyku akıyordu resmen .

'Ne oldu Eda abla '

'Kuzum kahvaltı hazır '

'Tamam Eda abla geliyoruz ' deyip Deniz'e döndüm . Kollarıyla yastığı kendine çekmiş , sırt üstü yatıyordu . Omuzuna bir öpücük kondurduğumda  huysuzlanmaya başladı . Gerçekten uykusu çok hafifti .

'Deniz hadi uyan ' dediğimde kolumdan tutup kendisine çekti. Bu sefer yastığı bırakıp kollarını etrafıma sarmıştı .

'Sadece 5 dakika daha ' diye mırıldandı .

'Olmaz koca bebek kalk '

'Yaa Eylül lütfen ' dediğinde halen gözleri kapalıydı .

'Eda ablaya ayıp olur hadi ama '

'Ya ben ona gelme dememiş miydim ? '

'Burası onu evi Deniz saçmalama kalk hadi ' dediğim de halen kalkmıyordu . Ben onu nasıl ikna edeceğimi biliyordum . Elimi karnıma koyup ;

'Ah bebeğim biliyorum çok acıktın .. Babana söyle kalksın .. '

'Ay kıyamam acıkmış mı ? ' dediğinde çoktan gözlerini açmış ve yataktan doğrulmuştu .

'Aferin Deniz ben acıkınca kalkma hemen o acıkınca kalk ! '

'Meleğim her ikisinde de acıkan sensin yalnız mantıklı düşününce ' deyip beni kolları arasına aldı .

'Yaa bırak beni küstüm sana . Şimdiden onu daha çok sevmeye başladın '

'Senden olanı nasıl sevmem  ? ' dediğinde omuz silktim .

'Beni daha çok sev '

'Seni zaten daha çok seviyorum ' deyip dudağını dudaklarıma bastırdı . Ah hayır bu öpüşme bu kadar uzun sürmemeliydi. Bedenim tekrardan yatakla buluşurken birden kapı çalındı .

'Eylül çaylar soğudu '

'Tamam Eda abla geliyoruz ' dediğimde yatakta biraz doğruldum . Deniz sinirli bakışlarını kapıya doğru tutmuşken yanağını öptüm .

'Hey ona çok şey borçluyuz  . Bencillik yapma . Hadi koca bebek acıktık biz '

'Haklısın ' deyip gülümsedi..

Üstümüzü giyinip odadan çıktığımızda Eda abla masada bizi bekliyordu .

'Günaydın çocuklar ' dediğinde

'Günaydın Eda abla ' deyip yanağını öptüm .

'Bayağıdır kahvaltı yapmıyordum ' diye güldü Deniz.

Bende doğru dürüst yapmıyordum .. Annemi kaybedeli daha bir kaç hafta olmuştu .. Yeni yeni olanları unutuyor , kendime geliyordum .

Masaya oturduğumuzda ilk dakikalar hiç konuşmadık . Hepimiz önümüzdekileri yemekle meşguldük . Normalde fazla yemek yiyen birisi değildim ama hamilelik bana çok yemek yedirmeye başlatmıştı .

'Eda abla biz İstanbul'a dönüyoruz ' dediğinde Deniz'e baktım .. Bu kadar çabuk olması mı lazımdı ?

'Ne ?! '

'Öyle gerekiyor Eda abla . Deniz'in ailesinin yanına gideceğiz ..' diye açıklama yaptığımda elindeki çatalı bıraktı .

'Seni oraya gönderemem Eylül .. '