Bebeğim

2.8K 72 4
                                    

Gözlerimi hafif aralarken tek gördüğüm beyaz duvarlardı.. Kapının açılma sesiyle başımı yana doğru çevirdim .

'De-deniz.. ' diye fısıldadığımda Eda abla odaya girdi.

'Ah uyandın mı Eylül . Nasıl korkuttun beni biliyor musun ?! ' dediğinde yatağın yanına oturmuştu . Bir eliyle saçımı kulağının arkasına atarken bir eliyle de yanağımı okşuyordu .

'Ne oldu bana ' diye sorduğumda başını eğdi. Çok geçmeden başını kaldırdığında ellerimi tuttu .

'Söylesene neden hastanedeyim ? ' derken sesim yüksek çıkmıştı . Sinirlerime hakim olamıyordum . Yanağımda hissettiğim yaş ile ağladığımı yeni farkına varmıştım . Eliyle göz yaşlarımı silerken

'Bunların olması çok normal tabi . ' dediğinde yataktan kalktı..

'Yataktan doğrulup ona baktığımda  'Söylemeyecek misin ? ' dedim .

'Eve geldiğimde mutfakta baygındın . Ben ne yapacağımı bilemedim . O kadar korkmuştum ki..  Hemen hastaneye getirdim seni. ' dedi.

'Yorgunluktandır .Kolay günler geçirmedim ' deyip yataktan kalkmaya çalıştım . Ayaklarımı yataktan aşağı uzattığımda karnımda hissettiğim ağrı ile hafif bir inilti çıkarıp elimi karnıma koydum . Telaşlı bir şekilde elini omuzuma koyup

'Eylül iyi misin ? ' diye sorduğunda cevapsız kaldım . Beni tekrardan tutup yatağa yatırdığında

'Dikkat etmen gerek . Ani hareketler yapma ' dedi.. Gerçekten ne demek istediğini anlamıyordum ..

'Nasıl yani ? Neden ? ' diye sorduğumda

'Çünkü hamilesin Eylül '..

Bir saniye ..

Ben

Hamile miydim ?

'N-ne ? ' diye bağırdığımda belini duvara yaslayıp bana döndü .

'Anlayacağın artık iki kişisiniz. Sorumluklarım arttı . ' dediğinde dudağını kıvırdı .

'Bu o-l-a-m-az- ' dediğimde duvardan sıyrılıp karşıma geçti.

'Olmaması gerekiyordu . Evet bu durumda olmaması gerekiyordu . Ama oldu Eylül .. Yakışıklıya haber vermemiz gerekecek ' dediğinde başımı hızlıca bir sağa bir sola salladım .

'Hay-yır ..Bunu yapmayacağım .. ' dediğimde gözlerini açıp bana doğru eğildi .

'Ne yani aldıracak mısın ? ' dediğinde elimi karnıma götürüp gözyaşlarımın akmasına izin verdim .

'Ben bil-mi-yorum ..Ama bunu ona söyleyemem .. ' dediğimde başını olumsuz bir şekilde salladı .

'Bu yaptığın çok yanlış Eylül ..  ' deyip odadan çıktı ..

Elimi karnıma götürüp  ona dokunduğumda ellerimin titrediğini fark ettim ..

'Sen şimdi benim bebeğim misin ? .. ' dediğimde gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım .

Şimdi ne yapacaktım ?  Hıçkırıklarım boğazımda düğümlenirken dışarıya boğuk bir inilti çıkardım . Ona kıyamazdım ki ben .. O Deniz'in bana bıraktığı bir izdi..  Ama bunu Deniz'e söylersem her şey yeniden başlamış olacaktı .. Ne olursa olsun onu aldırmayacaktım .. O bizimdi.. Benle Deniz'in ..

Dizlerimi kendime çekip başımı dizime yasladım . Ben buna hazır değildim ..

...

Arabayla bahçeye girdiğimizde Minik havlamaya başladı . Gülümseyip ona koştuğumda beni yatırıp üstüme çıktı . Eda abla arkadan bağırırken gülmeye başladım o kadar komikti ki.

İçimdeki SenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin