İçimdeki Sen

Minik

'Keşke .. '

İşte nefesim burada tükenmişti...

Elleri kollarımdan yavaşça kayarken benimde göz yaşlarım yanaklarımdan yavaşça süzülüyordu .. Hayır ağlamamalıydım , beni bırakması için ağlamamalıydım .. 

'Demek annenin yerine benim ölmemi isterdin öyle mi ? ' dediğinde sesi o kadar güçsüz çıkıyordu ki. O an arkamı dönüp ona sımsıkı sarılmak istedim . Kokusunu içime çekmek , onu kimseye değişmeyeceğimi bağıra bağıra söylemek isterdim .. Gözlerimi kapatıp ellerim istemsizce yumruk halini alırken Deniz'in ellerimi fark etmemesi için dua ediyordum ...

'Evet . Anlamıyor musun ? Annem senin yüzünden öldü. ' dediğimde sesim giderek inceliyor ve kelimeler ağzımdan oldukça acımasız çıkıyordu .. Onun için buna mecburdum ..

'Pe--ki ne-re-ye gi-deceksin ? ' diye sorduğunda sesinden konuşacak hali olmadığını anlıyordum . Sadece bir kaç hafta bilemedin bir kaç ay acı çekecekti. Sonra hep mutlu olacaktı ..Ama ben onun etrafındayken benimle birlikte bir ömür mutsuz olacaktı .. Aşk bazen fedakarlık yapmak değil miydi ?

'Bir arkadaşım var . Onunla görüştüm . Onun yanına gideceğim ' dedim en soğuk sesimle..

'Senin hiç arkadaşın yok Eylül ' dediğinde halen ona arkamı dönüktüm . Yüzüne baksam her şeyi anlayabilirdi..

'Demek ki varmış ' dediğimde kapının dışına doğru adımlarımı atmaya başladım . Merdivenlerden inerken halen bana engel olmamıştı .. Neden engel olmasını istiyordum ki ? Neden her hücrem Eylül gitme diye haykırıyordu .. Pişman olacağımı biliyordum ..

Dış kapıyı açtığımda Buğra ve Feyza merdivenin başında  durmuş bana bakıyorlardı .. Hiç birine açıklama yapmak istemiyordum ..

'Eylül emin misin ? .. Sensiz yaşayamayacağımı biliyorsun değil mi ? ' dediğinde sesi oldukça soğuktu .. Merdivenin başında duran Deniz'e başımı çevirdiğimde

'Son derece eminim ' dedim .. Buğralar merak dolu bakışlarını bana yöneltirken ben kapıyı kapattım ..

Evet ..Kapıyı kapattım ..

Artık göz yaşlarımın akmasına izin verebilirdim .. Yavaşça göz yaşlarım kendilerini dışarıya atarken küçük adımlarla buradan uzaklaşmaya çalıştım .. Nereye gideceğimi bilmiyordum ..Ne yapacağımı da .. Sadece tek bildiğim şey bunu yapmam gerektiğiydi.. Sokağın başına çıktığımda yüzümü gökyüzüne kaldırdım .. Yüzüme düşen bir kaç damlayla yağmurun tekrar başladığını anlamıştım .. Üşüyordum ..Çok üşüyordum .. Lanet olsun ki ben Deniz'siz çok üşüyordum ...

Sokağın başına geldiğimde arkama son kez baktım .. Her bir adımımda yaşamımdan bir nefes daha eksiliyordu .. Üzerimde sadece bir kaç gün geçirebileceğim kadar para vardı .. Sonrasında ne yapacağımı bilemiyordum .. Giderek sokakları arkamda bırakmış caddelere çıkmıştım .Arabaların ışıkları gözlerimi kamaştırırken  ayakta durmakta zorlanıyordum .. Arabaların ışıklarından ve korna seslerinden rahatsız olup bir sokağa girdim . Kulaklarımda yine o ses yankılanıyordu .. Annemin sesi.. Sokakların duvarları üstüme üstüme gelirken elimle bir duvardan destek aldım .  Omuzuma bir el dokunduğunda başımı yerden kaldırdım .. Yavaşça arkama döndüğümde tanıdık bir yüzle karşılaştım ..

'Selam kuzum . Görüşmeyeli nasılsın ? ' dediğinde yüzünde çarpık bir gülümseme vardı . Kızıl saçları uzamıştı . Yüzünde eskisine göre daha gerçekçi bir gülümseme vardı .. ve ilk defa masum gözüküyordu ..

'S-sen ..' diye kekelediğimde eliyle saçımı okşadı .

'Korkma ..Sana zarar vermeyeceğim ' dediğinde başımı salladım .. Bu oradaki kızıl saçlı olan kadındı . Bana pes edip bunlara katlanmam gerektiğini söyleyen ..