İçimdeki Sen

Umut

Gözümden akan yaşları elimle silip Buğraların yanına doğru ilerledim .. Şu an  o kadar garip görünüyordum ki . Bir yandan gözümden akan yaşları siliyordum diğer yandan da gülümsüyordum .. Delirmiş durumdaydım .. Deniz'in tekrar bana dönecek olması beni delirtiyordu .. Bu düşünceyi düşünmek bile beni bu hayattan koparıyordu .. Ona tekrardan sarılabilmek , kokusunu içine çekebilmek ..

ve şimdi bu mümkündü ..

Koşar adım Buğraların yanına gittiğimde gülümseyerek Buğraya sarıldım ..

'Buğra artık Deniz bizi bırakmayacak .. Bir hasta gelmiş eğer kalp dokusu uyarsa Deniz'e nakil yapılacak .. ' dediğimde kollarımı iyice Buğraya dolamıştım ..

Beni yavaşça kendinden ittirip acile doğru yürüdü.. Ağlıyordu .. Neden sevinmiyordu ? Benim gibi neden değildi .. Canan teyzenin yanına gittiğimde oda başını Ahmet amcaya yaslamış ağlıyordu ..

'Artık ağlama Canan teyze .. Deniz kurtulacakmış ..' dediğimde başını bir sağa bir sola salladı ..

'Neden böyle olmak zorunda ki .. Bu nasıl oldu Ahmet nasıl oldu ? .. Şimdi Deniz'e nasıl kardeşi saydığı adamın kalbini verecekler nasıl ! '

'Ne oluyor ? Neden sevinmiyorsunuz ? .. ' dediğimde Ahmet amca eliyle acilin kapısını gösterdi .. Bütün doktor ve hemşireler oradaydı .. Buğra acilin kapısına dayanmış ağlıyordu .. Yavaş yavaş kalabalığa yaklaştığımda ayaklarım titriyordu ..

'Çok gençmiş yazık oldu .. '

'Ailesi yok mu haber verelim .. '

'Kaza nasıl olmuş .. ? '

'Sarhoşmuş .. Araba uçurumdan yuvarlanmış ..'

diye söylenenleri dinliyordum.. Her ne kadar Deniz için bir umut olsa da o kişi için de üzülüyordum ..

Elimi Buğra'nın omuzuna koyduğumda başını kapıya yaslayıp ağlamaya devam ediyordu ..

'B-buğra De-niz i-yi olacak .. ' dediğimde omuzunu çekip elimin düşmesini sağladı ..

'Bir kardeşimin hayatı kurtulurken neden diğerini kaybediyorum Eylül ... '

Ne dediğini anlamıyordum .. Anlayamıyordum .. İçeriye doğru yaklaştığımda nefeslerim kesiliyordu ..  Yolunda gitmeyen bir şeyler vardı .. Kalabalığı geçip yatakta yatan o cansız bedene baktığımda dizlerimin üstüne düştüm .. Bu olamazdı .. Burada yatan o olamazdı .. Ellerim ağzımda başımı bir sağa bir sola sallarken gözlerimdeki yaşlar bu seferde Miraç için dökülüyordu ..

Buğra beni yerden tutup kaldırdığında Miraç'a doğru yaklaştım .. Yüzündeki yaralar her ne kadar tanınmasını güçsüzleştirse de ben onu tanıyabiliyordum .. 

'Bu-buğra bu nasıl olur ? ..' diye bağırdığımda ağlamaktan cevap veremiyordu ..

'Bilmiyorum Eylül .. O öldü .. İnanabiliyor musun ? Şu an tüm organları çalışsa da o ölü .. '  derken başını omuzuma koymuştu .. Böyle olmasını istemiyordum .. Onu böyle görmek istemiyordum .. Canım yanıyordu ..

Evet lanet olsun ki canım çok yanıyordu .. Doktor yanımıza doğru yaklaştığında Buğra yüzünü omuzumdan kaldırdı ..

'Hastanın yakını mısınız ? ..' dediğinde ben halen konuşamıyordum .. Sanki her yerim kilitlenmişti ..

'Evet .. ' diye fısıldadığında Buğra, doktor elini Buğranın omuzuna koydu ..

'Bu Deniz Bey için bir mucize .. '

'Kardeşimin ölümü bir mucize değil .. ' diye sinirle fısıldadığında doktor tuhaf bir şekilde öksürdü..

'En kısa zamanda ameliyata almamız gerekecek Deniz Beyi ' dediğinde başımı salladım ..