The badboy list

Part 18

Lindy
Jason en ik hebben van een lokaal een slaapplaats gemaakt. 'Bedankt, nu heb ik tenminste een slaapplek' zeg ik. Jason kijkt me droog aan. 'Dit is voor ons beide' zegt hij. Ik schud snel mijn hoofd. 'Echt niet, jij gaat maar in een ander lokaal!'. 'Nee, jij slaapt aan deze kant van het lokaal en ik aan de andere kant' zegt hij vastbesloten. Ik geef het maar op en ga zitten. 'Slaap lekker dan!' Roep ik naar de andere kant van het lokaal. 'Slaap lekker' mompelt Jason en gaat dan liggen. Ik ga ook liggen en snel val ik in slaap.

De volgende ochtend word ik wakker van Jason dat met zijn nagels over het krijtbord gaat. 'Kap daarmee!' Roep ik geïrriteerd. 'Is het chagrijnige lollypopje wakker?' Vraagt Jason met een grijns. 'Nee, ik ben dood' zegt ik sarcastisch en ik kijk hem super droog aan. 'Nou dat kan ook' zegt hij en hij zet alle tafeltjes weer goed. Ik sta ook op en begin Jason te helpen. 'Hoe laat is het?' Vraagt Jason als we klaar zijn. 'Kijk zelf maar op de klok' antwoord ik en ga zitten op het bureau. 'Er is hier geen klok'. 'Nee duh, je moet ook een ander lokaal vinden met een klok' zeg ik en rol met mijn ogen. Jason staat vermoeid op en loopt het lokaal uit. Ik loop het lokaal ook uit en loop richting de aula. Op dat moment kom de directrice de school ingelopen. 'Lindy Wilson, wat doe jij hier?' Vraagt ze zodra ze me ziet. 'Jason Court en ik zaten opgesloten hier op school sinds gisteren' vertel ik de directrice. 'Oh wat erg! Ik laat de volgende keren de docenten alle lokalen checken voordat iedereen naar huis gaat!' Zegt ze en daarna glimlach ik beleefd naar haar. 'Het spijt me echt' zegt de directrice. 'Het geeft niet hoor mevrouw' zeg ik lachend. Ze glimlacht en loopt dan naar haar kantoor. Ik ga aan een tafeltje zitten in de aula en Jason komt ook de aula ingelopen en komt bij me zitten. 'De deuren zijn niet meer op slot' zegt hij. 'Meen je, de directrice is al op school' zeg ik. Jason knikt en dan leg ik mijn hoofd op tafel en sluit mijn ogen. 'Ben je moe?' Vraagt Jason. Ik knik. 'Dan gaan we nu gewoon naar huis' zegt Jason en staat op. 'Best' zeg ik en sta moeizaam ook op. Jason pakt me bij mijn arm vast en trekt me daarna mee naar zijn auto. 'Je zet me wel echt thuis af' zeg ik. 'Ja, komt goed' zegt hij en begint te rijden. De hele weg zeg ik niks tegen Jason en kijk uit het raam naar buiten. Het verbaasd me een beetje wanneer ik mijn huis al kan zien. Hij brengt me dus gelukkig echt naar huis. De auto stopt voor de deur en dan stap ik uit. 'Bedankt voor het brengen' zeg ik en sla de deur dicht van de auto. Ik loop naar de voordeur en hoor hoe de auto wegrijdt. De voordeur gaat open en dan loop ik naar binnen. Rennend komt mijn broer de gang op. 'Waar was je Lindy?!' Vraagt Jace bezorgd. 'Er is niks gebeurd, ik zat de hele nacht opgesloten in de school met Jason' antwoord ik. 'Stuur de volgende keer dan alsjeblieft een bericht' zegt Jace snel. 'Had ik wel willen doen maar mijn telefoon was leeg' zeg ik. Ik loop langs Jace heen en ga te trap op naar mijn kamer. Zodra ik in mijn kamer ben plof ik op mijn bureaustoel.