Ben Yaşayan Ölüyüm

59 2 0
                                    

Aniden tüm şiddeti ile yağmur yağmaya başladı her yer çamur olmuştu ama sıradan hala gülüyordu bu beni şaşırtıyordu ben kaymaktan hatta çamurlu yerlerden nefret ettiğim için kolaylık olsun diye daha çamur olmamış yerlere basarak koşuyordum arkamdan clary ve jonathan onun arkasındanda isabelle ve magnus koşarak geliyorlardı en hızlı koşan bendim sanırım yağmurdan nefret ederim ben sevemem yağmur sesini annem sonuçta yağmurlu bir günde ölmüştü değilmi ? kahretsin bu konulardan hep nefret etmişimdir. Sıradan arkada kahkaha atarak gülüyordu bu yağmurda gülmek de ne arkamı döndüm ve geri geri koşuyordum aynı zamandada .

-Hey sıradan kes sesini.

-Artık sıradan değilim ama .

-Benim için hala öylesin deneyimsiz şimdi kes sesini .

-Hadi ama sadece gülüşüyoruz .

-Ya ciddisin kiminle.

-Clary ile.

O anda çok hızlı bir hareketle clary ye döndüm bana gözlerini devirerek bakıyordu canım acıyordu beni belkide sevmiyordu beni sevmiyordu.

-ÖYLEMİ SİZ GÜLMENİZE DEVAM EDİN O ZAMAN MAGNUS VE İSABELLE BEN GİDİYORUM SİZ DEVAM EDİN .!!!!

-Hey dur nereye gidiyorsun????

Onları dinlemedım önüme döndüm ve koşu hızımı artırarak koşmaya başladım böylelikle bana hiçbiri yetişemeyecekti clary clar clary clary unut onu hadi salak unutsana onu o seni sevmiyor ben pislik herifin tekiyim annesi olmayan babasının kötü bir şeytan avcısı olduğunu bilen ama onu asla göremeyen şerefsiz biriyim ben ben kimsenin umrunda bile değilim beni kimse sevmezki ben hep yanlızım öyle olmaya mahkum um ben tek yapmam gereken artık cici anneme itaat etmek olacak her zamanki gibi en zirvedeki şeytan avcısı olmam lazım değilmi? sonuçta ben en iyisi olmalım yoksa herkes beni unutur şimdiki gibi. Gök gürültüsü heryerderydi enstütü ye gidemezdim bu gün mecburen yağmurla dertleşmek zorundaydım değilmi sadece oturmam lazım dı OTUR OTUR OTUR YAĞMURU DİNLE YAĞMURU DİNLE bunları tekrarlayıp daha hızlı koşuyordum sonunda istediğim yere geldim bir vadinin tepesindeydim yağmur yağıyordu ama umrumda değildi yamacın köşesine oturdum ayaklarımı aşağıya sarkıtıyordum .DÜŞÜNDÜM aslında burdan atlayıp ölebilirim ve beni kimse bulamaz sonuçta iblisler beni bulup paramparça ederler yaşamam için neden im yokki sadece en iyi si ünvanım var yoksa başka hiçbir işe yaramıyorum ki ben ben yokum BEN YAŞAYAN ÖLÜYÜM kafamı aşağıya eğdim anılarım aklıma geldi isabelle ile magnus varken clary le ilk öpüşmemiz hepsi ama onların hepsi artık gerçekleşmeyecek kadar güzeldi güzel anılardı hepsi yağmur yüzüme gelsin diye kafamı kaldırdım yukarı ve sonra geri indirdim ve aynen şöyle dedim BAZEN BAŞKALARI İÇİN YAŞAMALISIN KENDİN İÇİN DEĞİL  magnus için isabelle için caille için hatta sıradan ve clary için ben en iyisiyim ben tek de olsam ben en iyisiyim KAFAMI KALDIRDIM VE ÇOK BÜYÜK BİR ŞİDETTLE GÖK GÜRÜLTÜSÜ OLDU VE HER YERDE BEYAZ IŞIK GÖRÜNÜYORDU.

Belkide Herşey Olması Gerektiği GibidirHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin