Ölüler konuşmaz

44 2 0
                                    

CLARY ANLATIYOR.

sebastian  gittikten sonra hepimiz sessizliğe büründük sadece birbirimize bakmakla yetiniyorduk goz göze gelmek istemediğim tek kişi isabelle di ona bakınca içimi kötü bir his kapliyordu sanki o beni kendi karanlığında boguyordu öldürür cesine benden nefret ediyor gibiydi sonuçta ben onun kardeşi ile birlikteydim ama onun kardeşi sadece böyle yapmasını anlayamıyorum korkumu icime gömerek isabelle e baktım o bunu farketmedi jonathan in yanindan hafifce uzaklasarak isabelle in yanina gittim korkarak.

-isabelle ben hiçbir şey boyle olsun istemedim ben gerçekten çok Üzgünüm .

-hayatimizdaki gereksiz olan tek sey sensin bizim aramiza giren bizi bitiren sensin bizi öldüren bizi parçalara ayıran da sensin en önemlisi sen bir hırsız sin sen benim erkek kardeşimi çaldin sen onu bizden ve ailesinden kopardin clary.

-bak ben bunlari istemiyorum onu sizden koparmadim ben sadece ona aşık oldum ki belki yani şey bilmiyorum ama oda bana oldu sanırım ama bak ben gercekten sizin kötülüğü nuzu istemiyorum onu sizden ayirmak gibi bir amacimda yok sen sadece bu konuda üstüme çok geliyorsun anlıyorum seni kardeşin olabilir ama neden bu kadar ona önem veriyosun.

-eger o olmasaydi su anda ben bir ölü olurdum beni o kurtardi onun kırılmasına incinmesine izin vermem veremem o benim evlatlık da olsa öz kardeşim .

-aramizdaki bu düşmanlık bağını bitirmeye ne dersin.

o arada bana ters bir bakış atti tabikide korktum ama gülümsedim bana yaklaştı ve sarıldı .

-tabiki clary banson.

-o zaman sorun yok isabelle lightwood.

--------------------------------------------------------------------------------------

Kağıdı okuduktan sonra yere attım artık ne yaparım nereye giderim bilmiyorum belkide artık babamin beile katil olduğunu hemde annemi öldürmüş olmasını bilmek canımı yakiyordu yere Kitaplığin oraya oturdum sirtimida Kitaplıga dayadim gözümü kapattim eski hatıralarimi düşündüm o zaman babamla ne kadarda iyidik annem olmasada iyidik  babamin tesellesi senin annen olmayabilir ama senin çok güçlü bir baban var ve emin ol yavrucum baban seni  hep yanında olacak seni savunacak ve koruyacak seni en iyisi yapacak . Boyle konuşup dururdu işte şimdi ne karda bos kelimeler mis bunlar aslında babamda olmasa daha iyiydi zaten 10 yaşından sonra onlada ayrildik ayrilmamiz bence gayet iyi olmuş eger onun yaninda kalsaydim bir katil gibk yetisebilirdim degilmi . Annemi konusturmak isterdim onla konusmak ama ölüler konuşmaz . Pencereye yöneldim dışarı bakıyordum her yer ne kadsr sesiz ve karanlıkti  göz gözü görmeyen derecede siyahtı her yer korkmuyordum korkmazdim evde karanlıkti sandalyeyi çekip pencere ye bakacak sekilde oturdum karşımdaki agaci izliyordum kurumuş ölmeye yüz tutmuş bir ağaç benim Çocukluğumun agaci o ama oda hatirlamaz artik beni hey dur bi dakka agacin altinda bir seyler kipirdaniyordu sanki onun yanina gelmemi söylüyordu BANA EL ISARETLERI ILE GEL DIYORDU.

Belkide Herşey Olması Gerektiği GibidirHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin