Παιχνίδι Σκιών {GWattys}

Part 9

Δεν ξέρω πόση ώρα έχει περάσει από τότε που έβαλε φωτιά στο χωριό το μόνο που ξερω ειναι πως πρέπει να συνεχίσω να τρέχω.Τρέχω.Τρέχω τόσο γρήγορα που η αναπνοή μου κόβεται.Είναι τόσο σκοτεινά που με δυσκολία βλέπω που πατάω.Τα χέρια μου και το πρόσωπο μου γεμίζουν πληγές από τα μικρά κλαδάκια στα δέντρα.Κάνω μία προσπάθεια να σταματήσω αλλά τον ακούω από πίσω μου.Φωνάζει.Δεν θέλει να κρυφτεί άλλο.Τόσο διήρκεσαν οι στιγμές ευτυχίας μου;Αυτό είναι το τέλος;Γιατί θα με πιάσει.Σίγουρα θα με πιάσει.Μακάρι να ήμουν πιο γρήγορη.Μακάρι να ήμουν πιο δυνατή.Ο αέρας που φυσάει κάνει τα κόκαλα μου να παγώνουν.

"Χέιλι!",φωνάζει πάλι και το αίμα παγώνει στις φλέβες μου.

Θα με βρει.Θα βρει και εμένα.

Τρέχω με όλες μου τις δυνάμεις αλλά το σκοτάδι δεν βοηθάει.Τον ακούω πάλι να τσιριζει.Τον ξέρω.Ξέρω ποιος είναι αλλά αυτή την στιγμή δεν θυμάμαι το όνομα του;Γιατί;Γιατί δεν το θυμάμαι;

"Χέιλι δεν μπορείς να τρέχεις για πάντα!",ακούγεται όλο και πιο κοντά.Έχει δίκαιo γιατί ήδη δεν μπορώ να κουνήσω τα πόδια μου.Πρέπει να κρυφτώ αλλιώς θα με πιάσει σίγουρα.

Έχω φτάσει σχεδόν κοντά στο ποταμι και βλέπω την βαρκούλα μας αλλά δεν υπάρχει κάτι που θα με καλύψει.Τρέχω απέναντι όπου φαίνονται κάτι ξεραμένα δέντρα με χοντρούς κορμούς και κρύβομαι στα φύλλα τους.Περιμένω λίγα λεπτά και ξέρω ότι με έφτασε.Είναι δίπλα μου αλλά δεν με βλέπει.

"Χέιλι όπου και να κρύβεσαι θα σε βρω.",λέει."Μην με αναγκάσεις να κάνω κάτι που θα μετανιώσω.",λέει αγριεμένα.Τον ακούω να τραβάει το όπλο από την ζώνη του.Τραβάει την σκανδάλη και ακούγεται ένας εκκωφαντικό ήχος σχεδόν πάνω από το κεφάλι μου.Το ίδιο δευτερόλεπτο κάποιος πέφτει μπροστά μου.Βλέπω από την κρυψώνα μου το ματωμένο του κεφάλι αλλά δεν είναι νεκρός.Γυρίζει το πρόσωπο του προς το μέρος μου και μόλις με βλέπει τα μάτια του δακρύζουν.Τα σγουρά μαύρα μαλλιά του καλύπτουν το μέτωπο του που έχει γεμίσει αίματα.Φέρνει το δάχτυλο του στο στόμα και μου κάνει νόημα να ησυχάσω.Προσπαθώ να τον φτάσω αλλά είναι αδύνατο.

"Χέιλι!",τσιριζει πάλι αλλά δεν δίνω σημασία.Τα μάτια μου είναι επικεντρωμένα στο πρόσωπο του χτυπημένου αγοριού μπροστά μου.

Νόα μην τολμήσεις να πεθάνεις.

Μετακινεί το χέρι του προς το δικό μου και εγώ το αρπάζω γιατί δεν μας βλέπει ή ετοιμάζεται να σκοτώσει και εμενα.Σφίγγω το χέρι του Νόα και προσεύχομαι να μην κλείσει τα μάτια του.