Παιχνίδι Σκιών {GWattys}

Part 18

Ο Ράιλι τον κοιτάζει δύσπιστος και ξέροντας πως δεν έχει την πολυτέλεια να μάθει κάτι παραπάνω.

Τα μάτια του έχουν σκοτεινιάσει και έχει μείνει ακίνητος στο γρασίδι.

Κανένας δεν μιλάει,κανένας,δεν κουνιέται.Όλοι προσπαθούμε να χωνέψουμε αυτό που μόλις ακούσαμε.

Σχεδόν όλοι.Προσπαθώ να ξεχωρίσω τα γεγονότα στο μυαλό μου που πλέον βγάζουν νόημα από αυτά που δεν μπορώ να τους δώσω κάποια λογική εξήγηση.

Πλέον ειμαι σίγουρη ότι ο άνδρας με την κουκούλα στον οποίο επιτέθηκα ηταν ο Νόα.Δεν το φαντάστηκα,δεν ειμαι τρελή.Αυτό εξηγεί γιατί προσπαθούσε να απομακρυνθεί από τους άλλους δύο άντρες και γιατί δεν με σκότωσε όταν του δόθηκε η ευκαιρία.

Βέβαια αυτό σημαίνει πως πρέπει να καταλάβουμε γιατί ήταν μαζί τους και γιατί δεν μου μίλησε όταν φώναζα το όνομα του.

Το κεφάλι μου πάει να σπάσει έτσι αποφασίζω πως το καλύτερο που έχω να κάνω είναι να μοιραστώ τις σκέψεις μου με όλους.Όταν όμως ετοιμάζομαι να μιλήσω ο Ράιλι σηκώνεται νευριασμένος και χτυπάει την γροθιά του στον τοίχο  ενός από τα σπίτια μεχρι που το χέρι του ματώνει.

Εξετάζω το πρόσωπο του και δεν διακρίνω ούτε ίχνος χαράς.

Δεν πιστεύει ότι ο αδελφός του ζει.Ή καλύτερα δεν θελει να αφήσει τον εαυτό του να πιστέψει για να μην πληγωθεί ξανά αν αποδειχτεί ψέμα.

Αναστενάζω και σκέφτομαι αν πρέπει να τον πλησιάσω.

"Το κάνει επίτηδες!",φωνάζει ο Ράιλι και κοκαλωνω στην θέση μου.

Όλες οι γυναίκες και οι στρατιώτες του τον κοιτάζουν τρομαγμένοι.Αυτός φαίνεται να το καταλαβαίνει και κρύβει το χερι του που είναι γεμάτο αίματα πριν μιλήσει.

"Ο άντρας με την κουκούλα.Λέει ψέματα για τον Νόα για να μας καθυστερήσει.Θελει να μας χωρίσει.Θελει να με αναγκάσει να σας εγκαταλείψω για να βρω τον Νόα καθώς εσείς κατευθύνεστε στο Βασίλειο της Ανατολής.Είναι παγίδα.",λέει πιο ήρεμα αλλα μπορώ να διακρίνω την απελπισία και την δυσπιστία στην φωνή του.

Κάνω ένα βήμα προς το μέρος του αλλά η φωνή του Ρόμπερτ με σταματά.

"Ράιλι μπορεί να λέει την αλήθεια.",του λέει ο αδελφός μου και τον πλησιάζει.

Κάθεται απέναντι του και τον κοιτάζει στα μάτια.

"Όταν ήμουν μόνος μου και δούλευα στο μαγαζί του μπαμπά σου δεν είχα νέα για τον Τσάρλι και την Χέιλι αλλά δεν έπαψα να ελπίζω πως είναι ζωντανοί.Έτσι μία μέρα αποφάσισα να πάρω το ρισκο και να τους ψάξω στο παλάτι.",λέει χαμένος στις σκέψεις του και εγώ χαμογελάω.