Παιχνίδι Σκιών {GWattys}

Part 16

Προσπαθώ να συνειδητοποιήσω τι έγινε.Πριν ένα λεπτό κατευθυνόμασταν στον σιδερά,τον πατέρα της Έιλι για να μάθουμε αν όντως η μαμά της είναι η Βασίλισσα της Ανατολικής Ακτής.

Πριν ένα λεπτό.

Τώρα στεκόμαστε μπροστά στον σιδερά και ο Ράιλι τον αποκαλέι μπαμπά του.

Ο άντρας απέναντι μας παγώνει και ανοίγει διάπλατα τα μάτια του.Κάνει ένα βήμα προς τα πίσω και για ένα δευτερόλεπτο νομίζω πως θα αρχίσει να τρέχει αλλά ο Ράιλι τον αρπάζει από την μπλούζα.Η Έιλι τρομαγμένη απομακρύνεται και τους ακολουθεί καθώς ο Ράιλι τον σέρνει και τον πετάει πάνω σε μία καρέκλα.Γρήγορα μετακινούμε κοντά τους και προσπαθώ να συγκρατήσω τον Ράιλι αλλά δεν με ακούει.

Ο άντρας που έκρυβε τόσο καιρό τον αδελφό μου όχι μόνο είναι μπαμπάς της εγκυμονούσας κοπέλας του πρώην αρραβωνιαστικού μου αλλά και του Ράιλι και...του Νόα.Καθολου μπερδεμένη υπόθεση...

Αυτό εξηγεί βέβαια γιατί η Έιλι μου τους θύμιζε τόσο πολύ.Τα σκούρα μαλλιά της,η μαυρισμένη επιδερμίδα της,το σχήμα των χειλιών της.Όλα μου θύμιζαν τον Νόα και τον Ράιλι.Βέβαια αυτή είχε εντυπωσιακά πράσινα μάτια σε αντίθεση με τα δύο αδέλφια της.Αυτοί είχαν σκούρα που τους έκαναν να μοιάζουν μυστηριώδης αλλά και καλοσυνάτους.

Προσπαθώ να διώξω τις σκέψεις αυτές από το μυαλό μου και να προσέξω την έντονη συζήτηση που διαδραματίζεται μπροστά μου.

Ο Ράιλι στέκεται πάνω από το κεφάλι του μπαμπά του και τρέμει ολόκληρος ενώ η Έιλι προσπαθεί να του μιλήσει.

"Έιλι φύγε από την μέση!",της φωνάζει και αυτή στην αρχή αντιστέκεται έτσι αναγκάζομαι να την απομακρύνω.

Την τραβάω μακρυά από την καρέκλα που κάθεται ο μπαμπάς τους και ο Ράιλι και την κρατάω σφικτά από το χέρι προσπαθώντας να μην την πονέσω.

Ο Ράιλι αναστενάζει νευριασμένος και δεν παίρνει τα μάτια του πάνω από τον ηλικιωμένο άντρα.

Το βλέμμα του είναι τόσο τρομαχτικό που νιώθω όλο το σώμα μου να ανατριχιάζει,ξανά.Αλλά ο μπαμπάς του δεν σαλεύει.Στέκεται ακίνητος στην καρέκλα με κατεβασμένο το κεφάλι.Ξαφνικά βρίσκω τον εαυτό μου να ανησυχεί για την σωματική του ακεραιότητα.

Δεν γνωρίζω τον Ράιλι καλά αλλά έχω καταλάβει πως όταν είναι θυμωμένος καλύτερα να μην μπαίνεις στο δρόμο του και γι αυτό αποφασίζω να μείνω σιωπηλή και συμβουλεύω την Έιλι να κάνει το ίδιο.