Παιχνίδι Σκιών {GWattys}

Part 23

[Hayley's POV]

Λίγο νωρίτερα.

Κάθομαι έξω από την μεγάλη πέτρα περιμένοντας τον Έρικ να συνέλθει από το χτύπημα του Τσάρλι και προσπαθώ να ηρεμήσω.Σκέφτομαι πως δεν έκανα καλά που έστειλα την Κλαρισσα μόνη της με την Βασίλισσα αλλά δεν είχα άλλη επιλογή.Πρέπει να μιλήσω στον Έρικ και να κάνουμε την συμφωνία.Αν ήταν εδώ ο Τσάρλι δεν θα μπορούσα να πάρω αυτή την απόφαση αλλά είναι ίσως το μόνο που μπορώ να κάνω για να τους σώσω μιας και ο στρατός της Αλλιενα είναι πολύ μικρός σε σχέση με του Έντγκαρ.

Καθώς κάνω αυτές τις σκέψεις και προσεύχομαι να μην καταλάβουν το κόλπο του Νόα και του Τόμας ο Έρικ ανοίγει σιγά σιγά τα μάτια του.Όταν καταλαβαίνει που βρίσκεται ταράζεται και πετάγεται όρθιος αλλά μόλις με βλέπει το πρόσωπο του παίρνει μία διαφορετική έκφραση.Φαίνεται ξαφνιασμένος και ανακουφισμένος.

"Τι έγινε;",ρωτάει μπερδεμένος.

Καθαρίζω τον λαιμό μου πριν μιλήσω και σκουπίζω τα δάκρυα,που δεν κατάλαβα ότι υπήρχαν,από τα μάτια μου.

"Καθώς έφευγες σε χτύπησε ο αδελφός μου με ένα ξύλο και λιποθύμησες.",του εξηγώ.Αυτός με κοιτάζει δύσπιστος.

"Ο Ρόμπερτ;Γιατί να το κάνει αυτό;",με ρωτάει.

"Ο Τσάρλι.Και το έκανε γιατί άκουσε τα πάντα.",τον διωρθώνω.

Αυτός κουνάει μπερδεμένος το κεφάλι του.

"Ο Τσάρλι;Πως...είναι οκτώ χρόνων!",λέει αλλά μετά καταλαβαίνει πως αυτά δεν έχουν σημασία.

"Εσύ γιατί είσαι εδώ;",ρωτάει τρομαγμένος.

Σηκώνομαι όρθια προσπαθώντας να βάλω τις σκέψεις μου στην σειρά.

"Γιατί πρέπει να γίνει αυτό που αποφάσισα όταν μας κλειδώσει μέσα στο κελί.",του λέω αλλά ο Έρικ δεν αντιδράει.

"Θα με παραδώσεις στον Έντγκαρ.Θα παρεις τα αδέλφια μου τα παιδιά σου,την Κλαρισσα,την Αιμιλία και θα φύγετε.",του λέω.

Αυτός με κοιτάζει και μπορώ να διακρίνω ένα ίχνος θλίψης στα μάτια του.

"Χείλι...ο Έντγκαρ ζήτησε εσένα αλλά νομίζω και οι δύο ξέρουμε ότι θα κάνει τα πάντα για να βρει και τα αδέλφια σου.",μου λέει και συμφωνώ.

"Γι αυτό θα κάνουμε μία συμφωνία μαζί του.Εσύ και εγώ.",του λέω και αυτός με πλησιάζει.

"Πριν έρθει ο στρατός του στο κάστρο θα τον βρεις.Θα του πεις πως ήμαστε διατεθειμένοι να σταματήσουμε τον πόλεμο.Θα του πεις θα τον ακολουθήσω στο κάστρο αλλά θα αφήσει ήσυχους τον Ρόμπερτ και τον Τσάρλι και δεν θα τον ενοχλήσουν ποτέ ξανά.",του λέω.Ο Έρικ παίρνει το χέρι μου και το σφίγγει.