Παιχνίδι Σκιών {GWattys}

Part 15

Στέκομαι ακίνητη στο χείλος του γκρεμού.Για μερικά λεπτά επικρατεί νεκρική σιγή και ακούω μόνο τα κύμματα που σκάνε πάνω στα βράχια.Ο αέρας κάνει το σώμα μου να τρέμει και τα μάτια μου τσούζουν.Δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω τι έχει συμβεί τα τελευταία λεπτά.Κλείνω σφικτά τα μάτια μου και αρνούμαι να τα ανοίξω.

Ξύπνα.Ξύπνα.Ξ Υ Π Ν Α .

 Ανοίγω τα μάτια μου αλλά είμαι ακόμη σε αυτό το σημείο.Είναι λες και ο χρόνος έχει σταματήσει.Τα ξανακλείνω.Τα ξανανοίγω αλλά τίποτα.Είμαι ακίνητη εκεί.Τίποτα δεν αλλάζει αλλά αρνούμαι να πιστέψω ότι όλα αυτά είναι αλήθεια.Τα ξανακλείνω μέχρι που ακούω φωνές αλλά δεν αντιδράω.Φωνάζουν το όνομα μου.Τσιρίζουν.Με προειδοποιούν ότι βρίσκομαι σε επικίνδυνο σημείο.Ίσως φοβούνται πως ετοιμάζομαι να πηδήξω αλλά νιώθω πως δεν βρίσκομαι εκεί μαζί τους.Είμαι πεπεισμένη πως κοιμάμαι.Πλησιάζω και άλλο το χείλος του γρεμού για τον ψάχνω αλλά δεν φαίνεται τίποτα.Το μόνο που βλέπω είναι το γκρίζο της θάλλασας και τα κύμματα που καταπίνουν τα βράχια.Νιώθω τα χέρια μου και τα πόδια μου να τρέμουν από οργή.Τον βλέπω ξανά και ξανά να βουτάει στο κενό.Να θυσιάζει την ζωή του για να με σώσει.Τα δάκρυα αρχίζουν και κυλάνε από τα μάτια μου και νιώθω δύο χέρια να με σφίγουν από την μέση.

Ο Ρόμπερτ με απομακρύνει από το γκρεμό και μου ψιθυρίζει καθησυχαστικά λόγια όμως δεν καταλαβαίνω λέξη.Με αγκαλιάζει πιο σφικτά και πέφτω στο γρασίδι μαζί του.Ακουμπάω το κεφάλι μου στα χέρια του και αυτός με κρύβει στην αγκαλιά του.Ξεσπάω σε λυγμούς και δεν μπορώ να σταματήσω.Είναι όλα τόσο οδυνηρά για να τα αντέξω.Όσοι χάθηκαν σήμερα άδικα εξαιτίας μου.Οι καλεσμένοι του γάμου.Ο Ρέι που μόνη επιθυμία του ήταν να βρει την κορούλα του,η τελευταία του λέξη.Ο Ράιλι και η Κλαρίσσα δεν έχουν εμφανιστεί ακόμη και το κάστρο δεν φαίνεται από τις φλόγες.Το ίδιο και οι στρατιώτες του Ράιλι και του Φρεντερίκ.Ο Αλάρικ που σύντομα θα γινόταν πατέρας.Ο Νόα.Ο Νόα που γλύτωσε από την επίθεση και αποφάσισε να πεθάνει για χάρη μου.Ο Νόα που ποτέ δεν κατάφερε να ακούσει πως νιώθω γι αυτόν.Ο Νόα που με άκουσε να του υπόσχομαι πως θα βρει τον αδελφό του έξω.Ο Νόα που με έσωσε αμέτρητες φορές.

Ο Ρόμπερτ προσπαθεί να με βοηθήσει να σηκωθώ από το έδαφος αλλά αρνούμαι να συνεχίσω.Θέλω απλώς να τελειώσουν όλα αυτά.Ο Τσάρλι με πλησιάζει και με αγκαλιάζει.Τον αρπάζω με δύναμη και δεν τον αφήνω να φύγει.Η Αιμίλια κρατάει το χέρι του Ρόμπερτ και η Έιλι δείχνει συντετριμμένη.Την βλέπω και αναγκάζω τον εαυτό μου να φανεί δυνατή για όλους τους.Ο Τσάρλι με στηρίζει και με σηκώνει όρθια και η Αιμίλια μου χαρίζει ένα χαμόγελο υποστήριξης.