Μαρίας POV
Ξεκινήσαμε το πρωί της Δευτέρας να πάμε στο παραθαλάσσιο σπίτι της θείας μου στη Σκιάθο. Φύγαμε με δυο αυτοκίνητα καθώς ήμασταν πολλά ατομα και δεν χωρούσαμε σε ένα.
Στο πρώτο ήταν η θεία μου Βίλλυ με τον ξαδερφο μου Δημήτρη,την ξαδερφη μου Θεώνη, τη γιαγιά Αφροδίτη και τον παππού Νίκο.
Στο δεύτερο αυτοκίνητο είμασταν η ξαδέρφη μου Νικολέτα η οποία οδηγούσε,η ξαδέρφη μου Αφροδίτη ση θέση του συνοδηγού και εγώ με τον Αντρέα στα πίσω καθίσματα και τραγουδούσαμε το "Μόνο Εσύ" του Σαμπάνη παράφωνα και προσπαθώντας να χορέψουμε,με τα μαλλιά μας να ανακατεύονται από τον αέρα που έμπαινε από από τα τέσσσερα ανοιχτά μέχρι τέλους παράθυρα.
Οι Οδηγοί που περνούσαν μας κοιτούσαν είτε περίργα είτε χόρευαν και τραγουδούσαν μαζί μας μέχρι να τους περάσουμε εμείς ή να μας περάσουν αυτοί και να βγρεθούμε διπλα σε άλλους που έκαναν το ίδιο.
Κάποια στιγμή έτσι όπως χόρευα γύρισα να κοιτάξω τον Αντρέα και τον είδα να με κοιτάει ήδη.
"Έχω κάτι;" τον ρώτησα,καθώς με περιερζόταν με τα μάτια του.
"Όχι,τίποτα πανέμορφη είσαι μικρή μου."
Την στιγμή που μου το είπε αυτό ένοιωσα τα μάγουλά μου να ζεστένονται.Ήταν ενας γλύκας όταν το είπε και έννοιωσα να λιώνω από μέσα μου.
Μετά άρχισα να νυστάζω, έτσι έβαλα το κεφάλι μου στον ώμο του και εκείνος έβαλε το χέρι του γύρω από την μέση μου.Και έτσι κοιμήθηκα με το χέρι του να ειναι γύρω απο τη μέση μου και μυρίζοντας το άρωμά του.
Αντρέα POV
Τι όμορφη που είναι η μικρή μου όταν κοιμάται.Είναι τόσο γλυκιά όταν θυμώνει που με κοιτάζει με το φρύδι σηκωμένο και εγώ την πειράζω μέχρι να ξεθυμώσει και να γελάσει με αυτό το υπέροχο χαμόγελό της και να με κοιτάξει με τα πανέμορφα καστανά μάτια της που όταν χαμογελά αστράφτουν.
Ή όταν είναι μπερδεμένη που με κοιτά με αυτή την απορία στα μάτια της και της την εξηγώ γελάει παιχνιδιάρικα και με αγγαλίαζει.
Μυρίζει τόσο υπέροχα.Ώρες ώρες την κρατάω περισσότερο στην αγκαλιά μου μόνο και μόνο, για να μπορώ να μυρίσω το άρωμα κεράσι που φοράει και το αγαπώ ή ακουμπάω το σαγόνι μου πάνω στο κεφάλι της για να μυρίσω τα μαλλιά της που μυρίζουν γάλα και καρυτέ.
Τώρα έχει ακουμπήσει πάνω στον ώμο μου και κοιμάται τόσο γλυκά.Ο χτύπος της καρδιάς μου,έχει γίνει ίδιος με τον δικό της.Έχω βάλει το χέρι μου γύρω από την μέση της και εκείνη πριν από λίγο γύρισε και με αγκάλιασε.
Είναι υπέροχη όπως είναι αν και η ίδια δεν το πιστεύει αλλά είναι η πιο υπέροχη κοπέλα έχω γνωρίσει στη ζωή μου."Μας αρέσει το Μαράκι Αντρίκο;"Τι λες ρε Μήτσο όχι, "Εγώ νομίζω πως ναι" και γιατί το νομίζεις αυτό ρε Μήτσο;"Διότι είσαι εδώ και πόση ώρα και μας λες τι σου αρέσει επάνω της και στον χαρακτήρα της και μας λες και το παραμικρό πράγμα που μπορεί να κάνει.Έχεις δοκιμάσει να της πεις τι νοιώθεις μήπως νοιώθει και εκείνη το ίδιο και σταματήσεις να με πρίζεις;" Μήτσο μπορεί να είσαι χαζός αλλά όντως θα συμφωνήσω για πρώτη φορά στη ζωή μου μαζί σου.
Πρώτη φορά νοιώθω έτσι για κάποια αλλά σιγά μην με θέλει εξάλλου με θεωρεί κολλητό της. "Μην το λες αυτό,γιατί έχω μιλήσει με τη βοήθεια των τηλεπαθητικών μου ικανοτήτων με την Αφροξυλάνθη." Με ποιά; "Όπως λες και εσύ την σπαστική φωνούλα μέσα στο κεφάλι της." Ααα έτσι πες το. "Τι θα γίνει ρε Αντρίκο θα με αφήσεις να τελειώσω επιτέλους αυτό που έλεγα;" Ντάξει ρε Μήτσο άραξε συνέχισε.
"Και συνεχίζω μίλησα λοιπόν με την Αφροξυλάνθη αλλά δεν θα σου πω τι μου είπε ,θα σου πω μόνο ότι με τα λόγια και κυριότερα με τις πράξεις σου θα μάθεις αυτά που θέλεις."
Με φώτησες κύριε ξερόλα, αλλά θα δω τι θα κάνω.Εκεί που την κοίταζα όταν κοιμόταν, η ξαδέρφη της η Νικολέτα μου είπε οτι φτασαμε και ότι πρέπει να την ξυπνήσω.Εγώ όμως δεν ήθελα να την ξυπνήσω γιατί ήταν τόσο γλυκιά, έτσι την πήρα στην αγκαλιά μου και την ανέβασα στο σπίτι,στο δωμάτιο που μου είχε πει η θεία της οτι θα κοιμόμασταν και οι δύο μαζί.
Την ακούμπησα απαλά στο κρεβάτι της έβγαλα τα παπούτσια και τα ρούχα και της έβαλα την μπλούζα μου που ξέρω ότι λατρεύει και της φτανει δυο παλάμες πάνω από το γονατο και της είναι μεγάλη πράγμα που την κάνει να είναι τόσο γλυκιά.
Πήγα και εγώ και έβγαλα τα ρούχα μου και έβαλα μια φόρμα που έχω και ξάπλωσα στο κρεβάτι να κοιμηθώ.
SOOOO αυτό ηταν το πρώτο κεφάλαιο της ιστορίας μου....ελπίζω να σας άρεσε αυριο θα μπει κανούριο και δεν έχω βρει πως θα σας φωνάζω ακόμα αλλά θα το βρω...
YOU ARE READING
Between The Two Sides
Teen Fiction"Άρα αυτό σημαίνει ότι δεν με θεωρείς δολοφόνο;"είπα με ένα πικρό γελάκι ενώ κοιτούσα την θάλασσα.Εκείνη έπιασε τα μαγουλά μου και με έκανε να την κοιτάξω. "Όχι χαζούλη μου φυσικά και όχι.Σ'αγαπώ και να το θυμάσαι πάντα αυτό ακόμη και όταν σου θυμών...