Μαρίας POV
Ύστερα από κάτι δευτερόλεπτα που έμοιαζαν αιώνες ένοιωσα δύο χέρια να αγκαλιάζουν την μέση μου και το γέλιο του Αντρέα να ηχεί στα αυτιά μου.Από την μία είμουν χαρούμενη που δεν είχε πνιγεί ή οτιδήποτε άλλο αλλά από την άλλη είχα νευριάσει όσο δεν πάει.
"Χαχχαχ έπρεπε να δεις το προσωπάκι σου μικρή μου."
"Αλήθεια τώρα Αντρέα;Ξέρεις πόσο τρόμαξα;Είσαι τόσο χαζός νόμιζα ότι είχες πάθει κάτι."είπα νευριασμένα,έβγαλα τα χέρια του από πάνω μου και άρχισα να βγαίνω από την θάλασσα ενώ εκείνος με φώναζε όσπου κατάλαβε ότι δεν θα του έδινα σημασία και έτσι άρχισε και εκείνος να βγαίνει από την θάλασσα.
Μάζεψα τα πράγματά μου και σκεφτόμουν να πάρω ταξί να φύγω μέχρι που το χέρι του Αντρέα έπιασε το δικό μου και με γύρισε ώστε να τον κοιτάω.Πωπωπω και έχω και τις σταγόνες από το νερό να στάζουν και να κυλούν πάνω του."Μαρία συγκεντρώσου θυμίσου τι έκανε πριν λίγα λεπτά."Ναι ναι σωστά έχεις δίκιο Αφροξυλάνθη.
"Τι θέλεις Αντρέα;"του είπα θυμωμένα.
"Να σου ζητήσω συγγνώμη."είπε και έβλεπα ότι είχε μετανιώσει αλλά και πάλι έχω τόσα πολλά νεύρα μαζί του.
"Για πιο πράγμα από όλα;Για το ότι με έκανες να τρομάξω και να ανησυχήσω για εσένα;Για το ότι με έκανες να νομίζω πως ο έρωτας της ζωής μου πνίγηκε καθώς ξέρεις ότι δεν είμαι και ο πιο ψύχραιμος άνθρωπος στον κόσμο.Ε για πιο από όλ-."και πριν προλάβω να τελειώσω την πρόταση με φίλησε γλυκά και ήρεμα.Το φιλί μας ήταν και λίγο αλμυρό καθώς το νερό από την θάλασα ακόμη έσταζαν στο προσωπό του από την θάλασσα.Αναγκαστήκαμε να το σταματήσουμε καθώς έπρεπε να πάρουμε ανάσα.
Εκείνος ένωσε τα μετωπά μας και είπε:"Συγγνώμη για όλα μικρή μου δεν ήθελα να σε τρομάξω απλά να σου κάνω μια πλάκα την οποία δεν θα ξανακάνω ποτέ στην ζωή μου."και ύστερα με ξαναφίλησε αλλά πιο έντονα και κτητικά μετά από λίγο σταματήσαμε,έπιασε τα χέρια μου και κοιτώντας με στα μάτια με ρώτησε:"Με συγχωρείς μικρή μου;Υπόσχομαι να μην το ξανακάνω ποτέ."
"Δεν ξέρω Αντρέα μου."είπα και μόλις άκουσε το μου το πρόσωπό του φωτίστηκε.
"Άρα αυτό σημαίνει ναι;"
"Ναι αφού δεν μπορώ να σου θυμώσω για πολύ Αντρίκο μου."είπα και με αγκάλιασε σφιγγοντάς με πάνω του.
"Αντρέα μου...Πρέπει να πάρω αέρα.."
"Συγγνώμη αγάπη μου.Α και για να μην μου είσαι θυμωμένη θέλεις το απόγευμα να πάμε βόλτα στο νησί;"
KAMU SEDANG MEMBACA
Between The Two Sides
Fiksi Remaja"Άρα αυτό σημαίνει ότι δεν με θεωρείς δολοφόνο;"είπα με ένα πικρό γελάκι ενώ κοιτούσα την θάλασσα.Εκείνη έπιασε τα μαγουλά μου και με έκανε να την κοιτάξω. "Όχι χαζούλη μου φυσικά και όχι.Σ'αγαπώ και να το θυμάσαι πάντα αυτό ακόμη και όταν σου θυμών...
