Αντρέα POV
Ξύπνησα με το μωρό μου στην αγκαλιά μου.
Μια γλυκιά εικόνα μιας και είναι ακόμα χωμένη στην αγκαλιά μου και δεν έχει κουνηθεί καθόλου.
Έχουμε σχεδόν φτάσει από οτι έχω καταλάβει αλλά αν ξυπνήσω τώρα το μωρό μου θα νυστάζει πάλι.
Άφησα ένα φιλί στο μέτωπο της και ύστερα την έσφιξα επάνω μου.
"Μωρό μου;"είπα γλυκά.
"Μωρό μου;"
"Μικρή μου φτάνουμε σε λίγο ξυπνά θα κοιμηθούμε στο ξενοδοχείο."είπα και άφησα ένα φιλί στα μαλλιά της ενώ άρχισα χαϊδεύω τα μαλλιά της με το ένα μου χέρι ενώ το άλλο είναι γύρω από την μέση της.
"Αντρίκο μου;"ρώτησε με αγουροξυπνημένη φωνή.
"Τι είναι μάτια μου;"
"Φτάσαμε;"
"Ναι μωρό μου τώρα σε λίγο φτάνουμε θα πάρω σε λίγο τα παιδιά τηλέφωνο να έρθουν να μας δουν και να πάμε όλοι μαζί στο ξενοδοχείο να κοιμηθούμε μιας και είναι βράδυ και αν θες να κάνουμε ένα μπάνιο να χαλαρώσεις."είπα και την κοίταξα γλυκά.
"Εντάξει αγάπη μου."είπε και ένωσα τα χείλη μας σε ένα γλυκό φιλί.
Ύστερα σηκωθήκαμε και φορέσαμε τα παπούτσια μας ενώ πήραμε τα πράγματά μας και πήγαμε στο κατάστρωμα και το θαλασσινό αεράκι μας φύσηξε.
"Αυτή είναι η Κεφαλλονιά μικρή μου."είπα γλυκά ενώ έβαλα το χέρι μου γύρω από την μέση της και ακούμπησα το σαγόνι μου στον ώμο της ενώ της έδειξα την Κεφαλλονιά που είναι μπροστά μας.
"Είναι υπέροχη αγάπη μου."είπε και άφησε ένα φιλί στο μάγουλο μου.
"Εσύ είσαι περισσότερο μάτια μου."είπα ένωσε τα χείλη μας σε ένα παθιασμένο φιλί.
Μετά από 20 λεπτά φτάσαμε στο λιμάνι και έτσι όση ώρα το φέρρυ πήγαινε προς την θέση του εγώ με την μικρή πήγαμε στο αυτοκίνητο στο οποίο μπήκαμε και μετά από λίγο βγήκαμε από το φέρρυ και σταματήσαμε στο πάρκινγκ που υπήρχε λίγο πιο έξω που βρίσκονται τα παιδιά.
Βγήκαμε με την μικρή από το αυτοκίνητο και βγήκαν και τα παιδιά από τα δικά τους έτσι αφού αγκαλιαστήκαμε ξαναμπήκαμε και πήγαμε στο ξενοδοχείο το οποίο απέχει περίπου 30 λεπτά από το λιμάνι.
Αφού φτάσαμε και πήγα τα πράγματα στην ρεσεψιόν με τα παιδιά ένας γκρούμ ήρθε και ανέβασε τις βαλίτσες μας επάνω στο δωμάτιο μας.
YOU ARE READING
Between The Two Sides
Teen Fiction"Άρα αυτό σημαίνει ότι δεν με θεωρείς δολοφόνο;"είπα με ένα πικρό γελάκι ενώ κοιτούσα την θάλασσα.Εκείνη έπιασε τα μαγουλά μου και με έκανε να την κοιτάξω. "Όχι χαζούλη μου φυσικά και όχι.Σ'αγαπώ και να το θυμάσαι πάντα αυτό ακόμη και όταν σου θυμών...