Between The Two Sides

Κεφάλαιο 22

Αντρέα POV

Έχουν περάσει 4 ώρες.4 γαμημένες ώρες και κάνεις δεν έχει βγει να μας πει τι συμβαίνει εάν η μικρή μου είναι καλά ή οτιδήποτε.

Τα κορίτσια κοιμούνται από το πολύ κλάμα.

Η Αλίκη στην αγκαλιά του Μιχάλη,η Μαριάννα στην αγκαλιά του Αχιλλέα,η Μαρία στην αγκαλιά του Ιάσονα,η Νεφέλη στου Άλεξ και η Ίριδα στου Δημήτρη.

Εγώ σκέφτομαι την μικρή μου και εύχομαι να γίνει καλά αλλιώς τον παπάρα που κινδινεύει εξαιτίας του δεν τον βλέπω καλά.

"Αντρέα πιες λίγο νερό."είπε ο Δημήτρης ο οποίος ήρθε δίπλα μου με ένα μπουκάλι νερό.

"Δεν θέλω."

"Πιες είπα."

"Όχι."

"Θα κάτσω δίπλα σου μέχρι να το πιεις."είπε και έκατσε δίπλα μου.

"Κάνε ότι θες."είπα και κοίταξα την πόρτα που οδηγούσε εκεί που είχαν την μικρή μου.

Μετά από ακόμη 2 ώρες είδα ένα γιατρό να έρχεται προς το μέρος μου και αμέσως σηκώθηκα.

"Ποιος από εδώ είναι για την κοπέλα που φέρανε πριν από σύγκρουση με αυτοκίνητο;"

"Εμείς."

"Ωραία η κοπέλα βγήκε από το χειρουργείο και η εγχείρηση πέτυχε μιας και μπορέσαμε και βγάλαμε όλα τα γυαλιά από την σύγκρουση και μεταφέρεται σε δωμάτιο."

"Θα γίνει καλά;"

"Θα γίνει νεαρέ μου."είπε ο γιατρός και με χτύπησε στην πλάτη.

"Είναι ξύπνια;"

"Όχι νεαρέ μου.Θα γίνει καλά ναι αλλά δεν ξέρουμε ποτέ θα ξυπνήσει."

"Δηλαδή μπορεί και να μην ξυπνήσει;"

"Αυτό νεαρέ μου δεν εξαρτάται από εμάς αλλά από εκείνη.

"Μπορώ να πάω να την δω;"

"Ναι φυσικά το δωμάτιό της είναι το 117 στον 4 όροφο.Σας εύχομαι γρήγορη ανάρρωση."είπε και έφυγε.

"Πάω επάνω."είπα και άρχισα να πηγαίνω προς το ασανσέρ.

"Αντρέα περίμενε και μας ρε."είπε ο Δημήτρης και περπατώντας γρήγορα με έφτασαν.

"Θα γίνει καλά Αντρέα."μου είπε η Αλίκη και με αγκάλιασε.

"Ναι αλλά μπορεί να μην ξυπνήσει."είπα και ένα δάκρυ κύλησε στο μάγουλό μου.

"Η Μαρία είναι δυνατή και θα ξυπνήσει μην ξανά ακούσω κάτι τέτοιο."είπε ο Άλεξ και εκείνη την στιγμή φτάσαμε μπροστά από το δωμάτιο της μικρής μου.