Αντρέα POV
Ξύπνησα και η μικρή κοιμάται ακόμα πάνω στο στέρνο μου γλυκά και ήρεμα.
Έσφιξα τα χέρια μου γύρω της και εκείνη χώθηκε πιο πολύ στην αγκαλιά μου.
Μετά από λίγο άνοιξε τα ματάκια της και με κοίταξε αγοροξυπνημένα.
"Καλημέρα Αντρίκο μου."είπε και χασμουρίθηκε ενώ μετά έβαλε τα χέρια της γύρω από τον λαιμό μου.
"Καλημέρα καρδιά μου."είπα και ένωσα τα χείλη μας σε ένα γλυκό φιλί.
"Σε είδα στο όνειρο μου."είπε και την κοίταξα.
"Α ναι;Και τι έκανα;"την ρώτησα με περιέργεια ενώ ένα χαμόγελο υπήρχε στο πρόσωπο μου.
"Μου έδινες άπειρα φιλιά και εγώ γελούσα."είπε και την κοίταξα.
"Αα δηλαδή όπως θα κάνω τώρα;"ρώτησα και άρχισα να μοιράζω άπειρα φιλιά στο γλυκό προσωπάκι της ενώ γελάει με την ψυχή της.
"Αγάπη μου εσύ."είπε μέσα από τα γέλια της και έβαλε τα χέρια της γύρω από τον λαιμό μου ενώ με τράβηξε και κόλλησε τα σώματα μας και εγώ ένωσα τα χείλη μας σε ένα παθιασμένο φιλί.
"Είσαι υπέροχη το ξέρεις;"την ρώτησα και έγινε σαν την φραουλίτσα.
"Ξέρεις πόσο λατρεύω το ότι ακόμα κοκκινίζεις."είπα και άφησα ένα φιλί στα χείλη της ενώ έβαλα τα χέρια μου γύρω από την μέση της και εκείνη αμέσως τύλιξε τα χέρια της γύρω από τον λαιμό μου βαθαίνοντας το φιλί μας.
Την στιγμή μας αυτή διέκοψε ένα χτύπημα στην πόρτα έτσι σταματήσαμε το φιλί μας.
"Παιδάκια ξυπνήστε επιτέλους."είπε η Μαριάννα πίσω από την πόρτα με την γλυκιά πάντοτε μελιστάλαχτη φωνή της.
"Κάτσε βρε μωρό μου μην φωνάζεις που ξέρεις μπορεί να έκαναν ότι κάναμε και εμείς χθες το βράδυ."είπε ο Λέανδρος και η μικρή με κοίταξε πονηρά ενώ ύστερα γελάσαμε χωρίς να βγάζουμε ήχο.
"Αα ναι και αυτό."είπε η Μαριάννα.
"Όπα τι έκαναν λέει;Ανοίξτεεεε."είπε ο Λέανδρος και άρχισε να χτυπάει την πόρτα με όλη του την δύναμη ενώ εγώ με την μικρή έχουμε σκάσει στα γέλια.
"Α μπα τώρα να ανοίξουν πριν δεν σε πείραζε."είπε η Μαριάννα με νεύρα στη φωνή της.
"Μπουμπουκάκι,Αντρέα ανοίξτε."είπε ο Λέανδρος και άρχισε να χτυπάει ξανά την πόρτα.
"Ξυπνήσαμε ξυπνήσαμε βρε κουμπάρε."είπα και σηκώθηκα ενώ ύστερα πήγα στην πόρτα και άνοιξα και η Μαριάννα με τον Λέανδρο μπήκαν μέσα αγκαλιά.
YOU ARE READING
Between The Two Sides
Teen Fiction"Άρα αυτό σημαίνει ότι δεν με θεωρείς δολοφόνο;"είπα με ένα πικρό γελάκι ενώ κοιτούσα την θάλασσα.Εκείνη έπιασε τα μαγουλά μου και με έκανε να την κοιτάξω. "Όχι χαζούλη μου φυσικά και όχι.Σ'αγαπώ και να το θυμάσαι πάντα αυτό ακόμη και όταν σου θυμών...
