Κεφάλαιο 4

114 14 2
                                    

Μαρίας POV

Μπήκαμε στο αυτοκίνητο και με το που κάτσαμε ο Αντρέας έβαλε μουσική και ερκοντίσιον γιατί έκανε τη ζέστη της αρκούδας Μάϊο μήνα.

Ρε παιδιά ήξερε όλα τα τραγούδια ένα πράγμα.

Δεν μπορώ να πω όμως το αγόρ-εεε ο Αντρίκος μου τέλος πάντων έχει ωραία φωνή."Και χάλια να ήταν η φωνή του μαρή εσύ τόσο ερωτευμένη που είσαι μαζί του θα σου άρεσε αλλά μας τα έχει κάνει λίγο πλανήτες με τις ψηλές του νότες.Ε Αντρέα έλεος αγορίνα μου σταμάτα επιτέλους."

Βγάλε επιτέλους το σκασμούλι Αφροξυλάνθη και αν δεν σου αρέσει πάνε κοιμήσου-ράψε το στόμα σου ή καλύτερα παράτα με ήσυχη."Και να ήθελα να κοιμηθώ ο καλός σου δεν με αφήνει με το τραγούδι του."

Λοιπόν επειδή μου τα έχεις κάνει τσουρέκια με γέμιση πραλίνα θα αρχίσω και εγώ να τραγουδάω και θα κάνω ντουέτο με τον Αντρίκο."Ωχ με απειλεί καλά σκάω,σκάω."

Άντε μπράβο σπαστικιά."Το άκουσα αυτό."Δεν με νοιάζειιιι.

Μετά από αυτόν τον τσακωμό με την σπαστική φωνούλα Αφροξυλάνθη-"Ακόμα εδώ είμαι ξέρεις."Κανείς δεν νοιάζεται ξέρεις.*Η σπαστική φωνούλα πάει σε μια ακρούλα του μυαλού μου και αρχίζει να μουρμουρίζει"Εγώ που σου έδωσα τα καλύτερα μου χρόνια,να δω τι θα έκανες χωρίς εμένα,αχάριστη και μπλα μπλα μπλα."Οοο σκάσε επιτέλους.

Μετά από αυτό φτάσαμε στο εμπορικό.

"Μην βγεις ακόμη."μου είπε κλείνοντας μου το μάτι.

"Εντάξει;"ρώτησα απορημένη με το τι ήθελε να κάνει.Μετά τον είδα να κάνει τον γύρω του αυτοκινήτου και ύστερα να έρχεται και να μου ανοίγει την πόρτα προσφέροντας μου το χέρι του για να βγω.

"Έλα πριγκίπισσά μου."είπε παιχνιδιάρικα.

Εγώ όπως πήγα να βγω από το αυτοκίνητο παραπάτησα με αποτέλεσμα να χάσω την ισοροπία μου.Νόμιζα ότι θα έπεφτα στο κρύο πάτωμα του πάρκινγκ του εμπορικού αλλά τελικά προσγειώθηκα σε ένα σκληρό στέρνο και ένοιωσα δύο ζεστά χέρια να με αγκαλιάζουν.

"Μικρή μου είπα να βγεις από το αυτοκίνητο όχι να σπάσεις τίποτα βγαίνοντας."είπε με ένα γλυκό χαμόγελο ενώ με κοιτούσε μέσα στα μάτια.

Αυτά τα μάτια που χάνομαι.Τα δύο αυτά γαλάζια μάτια που μέχρι τη στιγμή που τον ερωτεύτηκα,τα μάτια του ήταν σαν όλα τα άλλα,αλλά όταν αυτό έγινε ήταν σαν τα μάτια του να είναι τα πιο μοναδικά και σπάνια σε ολόκληρο τον κόσμο είναι αυτά τα μάτια που με έχουν τόσο μαγέψει.

Between The Two Sides  Where stories live. Discover now