Between The Two Sides

Κεφάλαιο 7

Μαρίας POV

Εκεί που κοιμόμουν στο αυτοκίνητο στο υπέροχο μαλακό καθισμά μου με την υπέροχη μυρωδιά της κολόνιας του Αντρέα να έχει κατακλίσει το χώρο και να με κοιμίζει ξαφνικά νιώθω δύο ζεστά χέρια να με σηκώνουν από το κάθισμα και να προχωράνε από ότι κατάλαβα προς το δωμάτιό μας.Όσπου ακούμπησα μαλακά επάνω στο απαλό στρώμα του κρεβατιού.

"Καληνύχτα μικρή μου."είπε και με φίλησε στο μάγουλο ενώ αισθάνθηκα την κολόνια του που μύριζα τόσο έντονα εδώ και ώρα να ελαττώνεται.Πριν απομακρυνθεί τελείως από το κρεβάτι του έπιασα το χέρι σταματώντας τον.

"Αντρέα μην φύγεις."είπα μισοκοιμησμένη.

"Δεν θα φύγω μικρή μου απλά πάω να βγάλω τα ρούχα μου και να φορέσω την φόρμα που φορούσα το πρωί."είπε γλυκά.

"Καλά σε περιμένω."

"Μήπως θές την μπλούζα που φοράω;"με ρώτησε παιχνιδιάρικα.

"Ναιπ."είπα ναζιάρικα ενώ εκείνος την έβγαλε και μου την έδωσε.

Μόλις έβαλε εκείνος την φόρμα του και εγώ την μπλούζα, ήρθε και ξάπλωσε δίπλα μου κοιτώντας με νυσταγμένα αλλά μέχρι να τα κάνουμε όλα αυτά εγώ δεν νυστάζω πλέον και είμαι γεμάτη ενέργεια.

Έτσι μου ήρθε η ιδέα να φορέσουμε δύο φόρμες-πιτζάμες του Αντρίκου με το σήμα του Batman που του αρέσει.Όταν όμως κοίταξα δίπλα μου εκείνος κοιμόταν.

Αλλά δεν είχα ύπνο και ήθελα να είμαστε δυδυμάκια και όσο γλύκας και αν φαίνεται θα τομ ξυπνήσω καθώς βαριέμαι.

Άρχισα λοιπόν να του δίνω μικρά φιλάκια στα μάγουλά του πράγμα που τον έκανε να χαμογελάσει και ύστερα να ξυπνήσει.

"Τι έγινε ψυχή μου;"είπε αγουροξυπνημένα.

"Να βρε αγάπη μου.."είπα ναζιάρικα.

"Να μαντέψω;"είπε και κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου. "Σου έφυγε η νύστα και τώρα βαριέσαι και θέλεις παρέα;"

"Ναιπ."είπα και με αιφνιδίασε με ένα φιλί γεμάτο πάθος.

"Λοιπόν τι θες να κάνουμε;"είπε πονηρά.

"Όχι αυτό που σκέφτεσαι."είπα και κατσούφιασε. "Θυμάσαι τις δύο ίδιες πιτζάμες Batman που έχεις;"

"Ναι."

"Θέλω να τις φορέσουμε και μετά να ξαπλώσουμε και να δούμε τηλεόραση."

"Εντάξει μικρή μου.Μισό όμως να τις ψάξω στις βαλίτσες μας οι οποίες είναι και πολλές για να τις βρω."είπε και σηκώθηκε και πήγε προς τις βαλίτσες από τις οποίες δεν είχαμε βγάλει ακόμα τα ρούχα.