Between The Two Sides

Κεφάλαιο 6

Αντρέα POV

Σε μισή ώρα είμασταν στην εκκλησία.Βγήκα από το αυτοκίνητο έκανα τον γύρω και άνοιξα την πόρτα της μικρής μου.

"Αγάπη μου εσύ.Μα τι τζέντλεμαν."είπε με ένα γελάκι.

"Μόνο για εσένα."είπα και της πεόσφερα το χέρι.Εκείνη το έπιασε και βγήκε από το αυτοκίνητο.Έκλεισα το αυτοκίνητο.

Πήγα κοντά της και άφησα ένα φιλί στη βάση του λαιμού τη,έβαλα το χέρι μου γύρω από την μέση της και την έφερα κοντά μου και ύστερα αρχίσαμε να προχοράμε για να μπούμε μέσα στην εκκλησία.

Ο γάμος θα ξεκινούσε σε 10 λεπτά.

Με την μικρή μου πήγαμε και καθήσαμε μπροστά και περιμέναμε την υπόλοιπη οικογένεια.Συζητούσαμε μέχρι που η οικογένεια της μικρής μου ήρθε και άρχισε το μυστήριο εν το μεταξύ τα χέρια μας ήταν μπλεγμένα καθ'όλη την διάρκεια του μυστηρίου.

Τα μπλεγμένα χέρια μας δεν πέρασαν απαρατήρητα από όλη την οικογένεια.

Ο ξαδερφός της μικρής μου Δημήτρης μου έκανε σε όλη την διάρκεια νοήματα για να του πω τι είχε γίνει.Εγώ του έκανα νόημα ότι θα του έλεγα μετά και ησύχασε επιτέλους δηλαδή γιατί τον είχε δει όλη η εκκλησία.

Εκεί που κοιτούσαμε όλοι την κ.Γιωργία και τον κ.Λάμπρο που παρεπιπτώντος η κ.Γιωργία είναι μια όμορφη νύφη.

Εγώ κοιτούσα το Μαράκι μου.Κάποια στιγμή την είδα να γυρίζει και να με κοιτάει με τα μάτια της να χαμογελούν.Μου έδωσε ένα φιλί στο μάγουλο ενώ μετά επέστρεψε την προσοχή της στο γάμο.

Μετά απο 20 λέπτα το μυστήριο τελείωσε και η οικογένειά της έμεινε μέσα στην εκκλησία για να βγάλει φωτογραφίες με το ζευγάρι.

Έτσι εγώ πήρα την μικρή μου και άρχισα να περπατάω πιο κάτω από εκεί που ήταν η εκκλησία.

"Αντρίκο μου πού πάμε;"με ρώτησε γλυκά.

"Είναι έκπληξη αγάπη μου,σε πολύ λίγο φτάνουμε."είπα και κατευθύνθηκα προς το πέτρινο μονοπάτι που ήταν κρυμμένο κάτω από τα βαριά φυλλόματα των δέντων.

"Εντάξει Αντρίκο μου."

"Μαράκι μου περίμενε λίγο."είπα ενώ στήριξα τα βαριά κλαδιά με μια μεταλική ράβδο όπως έκανε ο πατέρας μου όταν είμουν μικρός.

Έπιασα ξανά το χέρι της μικρής μου και συνέχισα να προχωράω.Η μικρή μου με κοίταζε γλυκά αλλά και με απορία.