Αντρέα POV
Αφού πήγα στο σπίτι και η μικρή μου κοιμήθηκε την άφησα και γύρισα στα παιδιά.
"Αντρέα που θα βάλω τα τριαντάφυλλα ρε;"είπε ο Μιχάλης κρατώντας μέσα σε ένα καλάθι 100 τριαντάφυλλα.
"Άστα εκεί και έρχομαι."είπα και του έδειξα ένα τραπεζάκι.
"Ρε σε πόση ώρα βγάζω τα τορτελίνια από το μάτι της κουζίνας;"ρώτησε ο Στάυρος.
"Σε δέκα λεπτά."απαντήσαμε ταυτόχρονα εγώ,ο Μιχάλης,ο Ιάσονας,ο Δημήτρης και ο Αχιλλέας και ο Στάυρος μας κοίταξε περίεργα.
Ύστερα πήγα στον Μιχάλη και τα τριαντάφυλλα. Πήρα 10 στο χέρι μου και τα έβαλα μέσα στο βάζο πάνω στο τραπέζι. Τα υπόλοιπα τα πήραμε μς τον Μιχάλη και αρχίσαμε να κάνουμε ένα μονοπατάκι με ροδοπέταλα και μετά όσα περίσεψαν τα πήραμε και φτιάξαμε μια καρδιά γύρω από το τραπέζι.
Εκεί που έβαζα πιάτα και μαχαιροπίρουνα πάνω στο τραπέζι ενώ τα παιδιά ήταν απασχολημένα με το γλυκό το κινητό μου χτύπησε. Χωρίς να δω ποιος είναι το σήκωσα.
"Ναι;"
"Γειά σου ξανά.Δεν περίμενες να με ξανακούσεις τόσο σύντομα έτσι;"
"Τι θέλεις το κέρατό μου;Ποιος είσαι;"
"Όπα Αντρέα θα μάθεις σιγά σιγά."
"Α καλά ότι να ναι."
"Όπου και να πάτε να προσέχετε τους εαυτούς σας."
"Ρε δεν μας παρατάς."είπα και του το έκλεισα στα μούτρα.
"Αντρέα τι έγινε γιατί φωνάζεις;"είπε ο Δημήτρης που άκουσε τις φωνές μου και ήρθε κοντά μου.
"Πάλι με πήρε τηλέφωνο αυτός ο δεν ξέρω και εγώ ποιος είναι και μου είπε ότι όπου και να πάμε να προσέχουμε τους εαυτούς μας."
"Ντάξει Αντρέα μην σε φοβίζει θα αφήσω τα παιδιά να σας προσέχουν και θα πάρω τηλέφωνο και τους άλλους να είναι εδώ στο σπίτι εντάξει;"
"Ναι Δημήτρη ευχαριστώ."
"Τίποτα αδερφέ και θα τον βρούμε αυτόν δεν θα αφήσω κανέναν να σας κάνει κακό και θα φέρω ενισχύσεις."
"Παιδιαά."φώναξε ο Δημήτρης και τα παιδιά εμφανίστηκαν αμέσως μπροστά μας.
"Τι έγινε;"ρώτησε ο Μιχάλης ανήσυχος.
"Έχουμε δουλειά."είπε και τους κοίταξε.
"Τι δουλειά;"ρώτησαν όλοι μαζί.
YOU ARE READING
Between The Two Sides
Teen Fiction"Άρα αυτό σημαίνει ότι δεν με θεωρείς δολοφόνο;"είπα με ένα πικρό γελάκι ενώ κοιτούσα την θάλασσα.Εκείνη έπιασε τα μαγουλά μου και με έκανε να την κοιτάξω. "Όχι χαζούλη μου φυσικά και όχι.Σ'αγαπώ και να το θυμάσαι πάντα αυτό ακόμη και όταν σου θυμών...