Between The Two Sides

Κεφάλαιο 45

Μαρίας POV

Εκεί που καθόμασταν αγκαλιά με τον Άρη και συζητούσαμε με τα παιδιά μπήκε ο Δημήτρης.

Μα καλά πού ήταν τόση ώρα;

Ρώτα τον κούκλα μου.

Αφροξυλάνθη σκάσε αυτό ετοιμαζόμουν να κάνω.

"Δημήτρη πού είσουν;"ρώτησα κοιτώντας τον με απορία.

"Μαρία δεν θα σου πω ψέματα.Πήγα τον Αντρέα στο αεροδρόμιο και από εκεί γυρίζω.Μου έδωσε επίσης ένα σημείωμα να σου δώσω."είπε και ένα μου έδωσε ένα χαρτάκι.

Το άνοιξα και άρχισα να διαβάζω:

"Δεν μπορώ να σε βλέπω άλλο με εκείνον,εγώ σ'αγαπώ χωρίς να ξέρω τι νιώθεις εσύ πλέον.Φεύγω και σε αφήνω να ζήσεις ευτυχισμένη με τον Άρη.Μαρκυά σου και ας πεθαίνω κάθε μέρα...

Σ'αγαπώ,αντίο."

Δάκρυα άρχισαν να συσωρεύονται στα μάτια μου.

~ 4 μήνες πριν ~

Ξύπνησα και περίμενα να είμαι στη αγκαλιά του Αντρέα,αντίθετα είμαι μόνη μου σε ένα άδειο κρεβάτι.

Έτριψα τα μάτια μου μήπως και έφταιγε αυτό και δεν έβλεπα καλά αλλά όχι ο Αντρέας δεν είναι εδώ.Μπορεί να είναι να στην κουζίνα σκέφτηκα και σηκώθηκα από το κρεβάτι και μαζί με τον Μίκυ κατεβήκαμε κάτω.

"Αγάπη μου;"

Καμία απάντηση.

"Αντρέαααα μουυυ;"

Τίποτα.

Ας τον πάρω τηλάφωνο.Ανέβηκα ξανά τα σκαλιά παρέα με τον Μίκυ και πήρα το κινητό μου από το κομοδίνο.

Πάτησα την επαφή "Αγάπη μου." και το τηλέφωνο άρχισε να καλέι.

"Ο Αντρέας και η Μαρία λείπουν αφήστε το μυνημά σας και θα σας καλέσουμε εμείς.Σ'αγαπώ Αντρίκο μου.Και εγώ σ'αγαπώ μάτια μου."

Ο Αντρέας ήθελε να βγάλουμε αυτό το μήνυμα για τον τηλεφωνητή του είχα πει ότι ήταν χαζό και έπρεπε να το αλλάξουμε αλλά αφού του άρεσε τελικά το αφήσαμε.

Δεν θα αρχίσω να πανικοβάλλομαι ακόμα μπορεί να έχει πάει κάπου θα γυρίσει όμως.Έτσι κατέβηκα στην κουζίνα και έβαλα δύο φρυγανιές με νουτέλα.Αφού έφαγα έπλυνα το πιάτο και πήγα στο σαλόνι εκεί που βαριόμουν σκέφτηκα να πάρω τα κορίτσια τηλέφωνο να έρθουν απο εδώ να μου κάνουν παρέα μέχρι να γυρίσει ο Αντρέας.