Μαρίας POV
Ξύπνησα με τον Αντρέα να είναι σαν ένα μικρό παιδάκι στην αγκαλιά μου και να κοιμάται γαλήνια.
Του χάιδεψα τα μαλλιά και άφησα ένα φιλί επάνω τους.
Ύστερα τον έσφιξα στην αγκαλιά μου.
Μετά από λίγο άνοιξε τα μάτια του και αφού χασμουρίθηκε σήκωσε το κεφάλι του και ήρθε στο ύψος μου.
"Είσαι ακόμα εδώ."διαπίστωσε και τα υπέροχα λακάκια του μαζί με το χαμόγελο του εμφανίστηκαν.
"Αντρίκο μου σου είπα πάντα εδώ θα είμαι."είπα και ένωσε τα χείλη μας σε ένα γλυκό φιλί.
"Νόμιζα μετά από χθες ότι δεν θα ήθελες να είσαι μαζί μου πλέον."είπε και κατέβασε το κεφάλι του.
Εγώ έπιασα απαλά τα μάγουλά του και σήκωσα το κεφάλι του ώστε να με κοιτάζει μέσα στα μάτια.
"Δεν πρόκειται να σε αφήσω ποτέ εξάλλου η ζωή μου χωρίς εσένα δεν έχει νόημα.Μου αρέσεις εσύ για αυτό που είσαι και ότι μπορεί να έρχεται μαζί σου.Είσαι ότι πιο υπέροχο υπάρχει στην ζωή μου δεν πρόκειται να φύγω έτσι απλά.Σε αγαπώ παρά πάρα πάρα πολύ και ακόμα περισσότερο.Να το θυμάσαι πάντα αυτό και ποτέ να μην αναρωτιέσαι αν σε αγαπώ ή όχι γιατί πάντα η απάντηση θα είναι ότι σε αγαπώ περισσότερο από όσο φαντάζεσαι."είπα και ένωσα γλυκά τα χείλη μας.
"Εγώ σε αγαπώ περισσότερο."είπε και ένα παιχνιδιάρικο χαμόγελο έκανε την εμφάνιση του.
"Εγωωωωωωώ."είπα με ναζί και έβαλε τα χέρια του δεξιά και αριστερά από το κεφάλι μου ενώ με κοίταξε πονηρά.
"Τι έγινε μωρό μου;"είπε και ήρθε πιο κοντά μου.
"Τ-τίποτα."είπα ενώ τον κοίταξα και είχε να πονηρό χαμόγελο.
"Πάμε για δεύτερο πρωινό γύρο;"είπε και τον κοίταξα.
"Μπαα."είπα και με κοίταξε λυπημένα.
"Μα γιατί;"είπε και έπεσε επάνω μου ενώ έβαλα τα χέρια μου γύρω του αγκαλιάζοντας τον.
"Γιατί αγάπη μου πεινάω σαν τον λύκο."είπα και γέλασε.
"Μμμ αλλά το βράδυ είσαι όλη δική μου."είπε και σήκωσε το κεφάλι του και με κοίταξε ενώ έβαλε τα ζεστά του χέρια γύρω από την κρύα μέση μου και ζεστάθηκα.
"Είμαι συνέχεια όλη δική σου."είπα και μου έδωσε ένα παθιασμένο φιλί.
"Αφού πεινάς πειναλίτσα μου,έλα να βάλουμε ρούχα και να πάμε κάτω να φάμε πρωινό και να βγάλουμε τον Μίκι στην αυλή."είπε και σηκώθηκε ενώ σηκώθηκα και εγώ τυλιγμένη με το σεντόνι μου.
YOU ARE READING
Between The Two Sides
Teen Fiction"Άρα αυτό σημαίνει ότι δεν με θεωρείς δολοφόνο;"είπα με ένα πικρό γελάκι ενώ κοιτούσα την θάλασσα.Εκείνη έπιασε τα μαγουλά μου και με έκανε να την κοιτάξω. "Όχι χαζούλη μου φυσικά και όχι.Σ'αγαπώ και να το θυμάσαι πάντα αυτό ακόμη και όταν σου θυμών...
