Saatin sesi kulağımı tırmalıyordu. Ameliyat saatlerdir devam ediyordu ve bana haber vermeye bir hemşire bile gelmemişti. Oturduğum sandalyeden kalktım. Adım artıkça kalbim sıkışıyordu. Gözlerimden yaşlar süzülmeye başlamıştı yeniden.
_Toprakkk. Arya.. Arya nerede? Nasıl oldu oğlum bu? Durumu nasıl ?
_ Mustafa Amca.
Daha fazla kelime çıkmadı kurumuş boğazımdan. Sadece sarılmak istedim. Birine ihtiyacım vardı. Kollarımız birbirini bulduğunda ikimiz de hıçkırıklarımıza engel olamıyorduk. Birbirimize destek olarak ameliyathanenin önüne geldik. Birer bardak suyu ateşler yanan içimize yolcu ettik. Ama su ne susuzluğumuzu giderdi ne de ateşi söndürdü.
_ Biz yürüyorduk. Evin anahtarını kapının üzerinde unutmuşum. Beni bekle alıp geleceğim dedim. Bana dikkatli ol dedi. Ama o.. Koruyamadım! Geriye baktığımda kanlar içindeydi. Koruyamadım!
_ İyileşecek. Güçlüdür benim kızım. Yeniden gülecek o gül yüzü. İyileşecek! Dayanamıyordum artık. Koşmaya başladım. Durmadan boğazım patlayana kadar koşuyordum. Bir çıkış yolu arıyordum belki de.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİR EYLÜL MASALI
Teen FictionSusuz, çöllerde yürüyoruz hepimiz. Belki bizi dinlendiren bir kervansaray buluruz umuduyla.
