BAĞIMLI

13

Multide benden size bir adet Ulaş keskin...

Bu bölüm çok sevdiğim bir okuyucum için yazılmıştır... @leminhoemine..

Gözlerimi 1 aydır hasret kaldığım kokuyla açtım, beğnim yavaş yavaş dün olanları hatırlarken içimde oluşan mutluluk kadar bir yandan da kırgınlık, kızgınlık ve öfke vardı. Bedenimi sıkıca sarmış kollarından ayrılıp ayağa kalktım odadaki tuvalete gitmeye başladım, rutin işlerimi hallettikten sonra kendi giyinme odama dönmeden önce Ulaş'ın yatmadan önce açık bıraktığı dolaba gözüm takıldı içlerinden açık mavi, dar kesim olan gömleği alıp odadan çıktım, giyinme odam diye adlandırdığım odaya gelince hâlâ aklımın almadığını ve bunların hepsinin bir rüya olduğunu söylüyor fakat şimdiye kadar uyanmam gerekmezmiydi? Bunların hiç biri rüya değil hepsi gerçek, hakiki ve öz.

Üzerimdeki tişörtü çıkartıp yerine Ulaş'ın gömleğini giydim, altıma dolaptan siyah yırtık şortumu'da alıp giydiğimde gömleğin bir tarafını içeri soktum ve göğselirimi hafif gösteren şekilde ilikledim amacım dikkat çekmek değil serbest sitil. Saçlarımı maşayla kıvırtıp Ulaş'ın siyah cap'lerinden birini takıp dudaklarımı patlatan bir makyaj yaptım, tamam dışarı çıkmıyor olabilirim ama şuan böyle yapasım var carpe dieam yani

Sonkes aynada kendime bakıp odadan çıktım, merdivenlerden aşağa inerken düşünüyodum ne olucağını, ne yapıcağımı, kırgın ve kızgınım ona tamam seviyorum ama bu yeterli değil benim günlerce çektiğim yada bırak o gün yalvardığım halde gitmesi gerçekten hiç olmadığı adar koydu.

Çaydanlıktaki suyun altını kapatıp dometes soslu sosis yapmaya karar verdim. Ulaş çok seviyor özelliklede sandiviç ekmeğiyle bayılıyor, yine aklıma o geldi zaten çıkmıyordu ki şimdi yanımda fakat ona kırgın ve kızgın olduğum için sarılamıyorum, beni sevmesi gerçekten çok güzel bir duygu ama kalbimi kırdı tamam ona olan sevgim bir gram eksilmesken kırg- telefonumun çalmasıyla konuşmam içimde ki düşünceler de uçup gitmişti, sosislerin altını kapatırken bir yandanda patetesleri tabağa yerleştiriyodum ki telefonum sustu, ama benim bakmam lazım ocağın altını kapatıp koşarak yukarı çıkmaya başladım, odaya girdiğimde Ulaş yatakta oturmuş üstü çıplak telefonuma kaşları çatık bir şekilde bakıyordu tamamen içeri girip yanında dikilmeye başadım.

"Telefonumu verirmisin abi?"

"Bu pezevenk niye seni arıyor?"

"Kim? yoksa Aleper mi aradı ayy-"
"Aslin kes sesini yoksa başka yollarla keserim!"

"Abi! Telefonumu verirmisin."

"Abinin amına koyuyim."

"Estafurullah abicim kendi amına koyamassın."

"Senin kine koyarım ozaman."

"Hıh insan kardeşiyle hiç böyle-"

"Aslin! Daha kaç kere söylicem seni seviyorum, sana aşığım ve emin ol bırakmam, hem sende bana aşıksın."

"Öyle mi bay çok bilmiş? Ya ben başka birini seviyorsam?"

Ulaş, kolumdan tutup beni altına çekti üzerime doğru eğilirken kalbimin attığını boğazımda hissediyordum, elini kalbimin üzerine koyup etkiliyeci bir tonda konuşmaya başladı.

"Bence yalan söylüyorsun he? Çünkü kalbin adeta! Ulaş Ulaş diye atıyor."

"Ne alaka senden başka biriside üzerime eğilip bu tonda konuşsaydı ondan da etkilenirdim."

"Aslin! SANA BENDEN BAŞKASI YA-SAK duydunmu birtanem."

"He he hadi kahvaltı yapalım benim karnım acıktı, bugün beleşe kahvaltı ediyosunuz canım abicim."