BAĞIMLI

16

Multide Aslin var.

+17 vardır...

Nalan -affedemem:Aslinin düşünceleri son bulana kadar dinleyin arkadaşlar...

Kendimi 3 çocukla sokakta kalmış Ayşe teyze gibi hissediyorum. Akşamdan beri uyumamamış.
olduğumun verdiği baş arısıyla ikinci arıkesicimi işiyorum, akşamdan beri belimi sıkıca sarıp kafasını göğüsüme koyan sevgilime, üvey abime, aldattıldığım adama bakıyorum, ne kadar özür dilerse dilesin istediği kadar birşeyler yapsın bu içimdeki acı ona herbaktığımda daha fazla artıyor, katlanılmicak gibi değil ama yinede acıyor, onu ölesiye seviyorum, o kadar çok seviyorum ki ne derse yaparım.

Fakat bu son yaptığı şey gerçekten kadınlık onurumu kırdı ki bunu hak etmedim, ben onu merak ederken başkasını altına alıp ondan zevk alması gerçekten herşeye yetiyor, bu olamamalıydı birbirimize aşık yada adı herneyse ondan olmamalıydı sonuçta biz kardeşiz, evet üvey ama doğdumdan beri tanıyorum onu hadi şimdi yeni tanımış olsam neyse ama yeni tanımadım çok önceden tanıyodum.

O bana herşeyi öğretti, sevgiyi, hüznü, mululuğu, sevinci, acıyı, hepsini o bana öğretti bıkmadan, usanmadan, saatlerce anlattı, bende dinledim. Okulda dışlandığım zaman, yada her hangi bir olayda hep yanımda oldu bu yüzden ona "kahremanım"! Diyorym ya.

"Güzelim? Ne zaman uyandın?"

"Uyumadım."

"Bir dakika hiç mi? Niye?"

"Uyku pek tutmadı."

"Gel bakıyım buraya."

Eliyle göğüsünü işaret ettiğinde hiç düşünmeden kafamı oraya gömüp kollarımıda beline doladım, sanki az önceki şeyleri düşünen ben değilmişim gibi, sanki az önce bu olayı yalnış bulan ben değilmişim gibi sarıldım. Ona karşı hissettiğim duygyları kenara bırakıp tek birşeye odaklandım "ZAAF" evet ona karşı zaafım! var. Neden diye sorarsanız; yakışıklı oluşu, duruşu, gülüşü değil. Kendi olması, doğru sözleri söylemesi, sahiplenmesi, kızması kısacası yaptığı her eyleme karşı zaafım olduğu gibide onları seviyordum ve onlara bağlanıyordum, dediğim gibi tam bir sürtük! imaji veriyorum, düşüncelerimden çıkıp deminden beri saçlarımla oynayan " sevgilime" döndüm.

"Eve ne zaman gidiyoruz?"

"Evimizdeyiz ya."

"Ulaş ne demek istediğimi biliyorsun!"

"Tamam hatun sinirlenme ne zaman istersen o zaman gideriz."

"Yarın gidebilirmiyiz?"

"Tamam güzelim sen nasıl istersen."

"Şeyy Ulaş, abimler ne ol-"

"Berk herşeyi anlatmış... ilk başlarda onaylamasalarda sonunda onayladılar.*

"Tamam. Hadi kahvaltı edelim."

"Hazırlan dışarıda yaparız, sonra sinemaya gideriz, istediğini yaparız yani kalk bakalım."

Yanağına öpücük kondurup yataktan kalkmayı bekliyorken beni kendine çevirip dudağıma kısa ama etkiliyici, yumuşak ama tutkulu bir öpücük bıraktı. Dünki kızı öptümü diye düşünürken aklıma dudaklarındaki kırmızılık gelince gözlerim doldu.

"Dünki kızın dudaklarınıda benimki gibi öptün mü?"

Ulaş ilk affallasa da kendini zar zor toplayıp konuşmaya başladı.