BAĞIMLI

29

Multimedia'da Ulaş Keskin var.
Tamam tamam haklısınız. Bu aralar bölümler hem çok geç geliyor hemde çoook mutsuz. Bu bölüm ozaman mutlu olsun.

  Sevgilerimle Bağımlı ailesi...

Yanağıma konan derin derin öpücüklerle gözümü açtım ve sabaha good moning dedim. Işığın acımasısca yüzüme vurduğu ışınlarını aldırmadan gözlerimi kocaman belerte belerte açtım. Beni hunharca öpen Ulaş abimle gözlerimiz kesişince kahkalarla gülmeye başladı. "Aslin haha yüz ifaden çok hahah komik" bunu demesi üzerine kafamı yana eğip gözlerimi daha çok açtığımda
 
"Mavişlerini belertme öyle."

Dudağımdan kıkırtı çıktığında bakışları dudağıma kaydı, merakla ne yapıcağını beklerken o anlımı öpüp üstümden kalktı.

  "Niye öpmedin?" Birden heveslisi gibi ağzımdan çıkan bu soruyla vücudum komple kaskatı kesildi.

"Niye öpmedim mi? Kusura bakma Aslin'ciğim kardeşim olan biriyle öpüşemem." Ve Aslin Keskin göt olur.

" Ulaş'cım kusura bakma ama kardeşken boynumu sömürüyodun ya." Şimdi Ulaş Keskin göt oldu.

Yüzündeki afallamış bir ifadeyle bana bakıyordu, çok geçmeden yüzündeki sırıtmayla bir kaç adım attı.

"Benimle oynama. Hem hatırlatırım sen! Benimle ayrılmak istedin."

"Sende hiç itiraz etmedin."

"Aslin benim seninle beraber sadece 3 tane ilişkim oldu ve hiç bir kız beni bırakmadı ben bıraktım. Şimdi karşıma çıkmış itiraz etmedin diyor. İtiraz etseydim ne olucaktı? Ne değişicekti?"

Kaldım sadece ona baktım. Özlüyormuyum?
Fazlasıyla.
Pişmanmıyım?
Evet
Barışmak istiyormuyum?
Galiba.

"Ulaş. Ben... ben seninle barışmak istiyorum." Oh be üzerimden yük kalktı.

"Benimle barışmak istiyorsun? Seninle barışmam için tek bir sebep söyle." Dedi...

"Beni seviyorsun......öyle değilmi?" Tedirginim fazlasıyla, göğüs kafesim sıkışmaya başladı.

"Hıh. Seni seviyorum doğru hemde tahmin edemiceğin kadar seviyor, istiyor, arzuluyorum. Ama bunlar senin benden ayrılmanı değiştirir mi?"

Yatakta onun karşısında durdum. Ben dizlerimin üzerinde ona bakarken. O ayakta kafasını eymiş bana bakıyor.

"Bak o zamanlar pek iyi değildim ve bu... yani bizim ilişkimiz yanlış geldi zaten Dünya ile ilgileniyordun kendimi... kendimi biraz fazlalık gibi hissettim." Sözlerimin ardından başımı eğdim. Birkaç saniye durduk, konuşmadan, bağırmadan, çağırmadan sadece durduk.

"Sen bunu nasıl düşünürsün? Sen benim tek kardeşim, tek sevgilim, tek arzumsun. Tamam haklı olabilirsin lakin bende haklıyım bir muhbirin insanlara vermiş olduğu mutlu haber gibiydi. Bu olayda olumsuzlukları düşünemedim.
Bencilce davrandım çünkü ailemi buldum ve bu buluşum iyi yönde değildi kardeşimle ailemle tehtit edilmek çok kötü bir şeydi ve ben onu bulmadan kaybetmek istemedim.
    Seni ben nasıl unuturum. Nasıl kendini fazlalık gibi hissedersin? Bundan 1 ay 9 hafta önce seni ben yatakta bağlı bir şekilde bulduğumda. O silahın tetiğini basamadım. Durdum ya durdum benim için zaman durdu. Sen orda ağlamış bir şekilde bana bakarken benim canımdan can gitti. Sen benim herşeyimsin.

Bilmiyorum Aslin bu konu çok farklı, bu şekilde olmaz bizim senle oturup konuşmamız lazım."

"Peki. Şimdi dışarda kahvaltı yapalım orda konuşuruz." Kafamı yana eğerek sorduğum bu soruda. Gülerek cevap verdi.