BAĞIMLI

25

Multi media'da Ulaş KesArs var.
  
Ulaş keskin'den...

  Hiç zamanın durduğunu hissettiniz mi? Hani saniyeler, saliseler geçmiyor. Dünya durmuş.

Peki ya bütün olucakları yada olanları bir arada düşündünüz mü? Ben tamda şuan onu yapıyorum.

Herkes arabadan indi ama ben iki elim direksiyonu sıkıca kavramış gözlerim açık bir şekilde önümdeki parçalanmış arabaya bakıyorum. Takla atmış bir şekilde ters dururken. Aslin'in göğüs kafesine kadar camdan çıkmış yüzü gözü kan içinde olan haline bakıyorum.

Biraz daha arabadan durduktan sonra şoktan çıktım, arabanın kapısını açıp kapatma gereği duymadan önümdeki ters dönmüş arabaya koştum, bu sırada ambulans, itfaye ve trafik polisi gelmişti.

  İlk itfaye koşarak buraya geldi. İçeride sıkışmış bir şekilde duran Aslin'i çıkartmaya çalışırken bir yandan da Berk polislerle ilgileniyordu. Neden Berk mi? Şuan sadece şunu söyliyim herkes Aslin'e bakıyor... yada bakamıyor şuan herşey olabilir.

*******
Nefes alamıyorum. Sanki şuan karşımdaki Ameliat odasında Aslin yokmuş ben varmışım ve bana narkoz vermeden ameliat ediyolarmış gibi hissediyorum veya yüzüne kezzap döküp farelere sıcak ateşte yedirmiş gibi.

Toplam 1 saat oldu ve hâlâ ameliat'dan çıkamadı herkes perişan hâlde ağlıyoken annemler'de gelmişti. Ben ne mi hissediyorum? Pişmanlık, acı, üzüntü, keşkelik ve çaresizlik.

  Çaresizlik! Ne kadar kötü birşey değil mi? Elim kolum bağılı bekliyorum, bu hayatta nerdeyse herşey benim konturolümdeyken, içerde yaşam savaşı veren canım için hiç birşey yapamıyorum.

  Uzay'a

"Allah kahretsin 1 saat'dir bekliyoruz artık birşey söyleyin." Diye bağırmasıyla Ukay yanına gidip birşeyler söylemeye başladı.

  4 saat sonra...
Ameliat kapısı açılınca oturduğum yerden kalkıp oraya doğru ilerlemeye başladım. İlk hemşireler ve sedyede Aslin'i çıkardı- yüzü. Tam hemşirelere bağırıcakken 3 tane doktor dışarı çıkınca onlara yapıştım.

"Doktor kötü birşey söylicek şansın yok."

"Ulas bey sakin olun anlatalım."

Diyen yanındaki bayan doktora bakıp diğerinin yakalarını bıraktım.

"Gerçekten zorlu bir ameliattı ama hasta güçlü olduğu için kolay atlattı. Vücudunda kalıcı hasarlar yok. Göğüs kafesi kırılmıştı onu düzeltik uyandığında biraz nefes alması zor olabilir. Bacağında ve kollarında ezilmeler, incilmeler var onlarla hemşireler ilgilenicek. Yüzü.... ıhm yüzü tam ne zaman düzelir bilmiyorum ama elimizden geleni yapıcaz."

Dediğinde ben birşey söylemeden Uraz atladı. "Yapmak zorundasınız zaten."

"Bana bak doktor en ufak bir yerinde birşey kalmicak yüzü de eski haline dönücek, eğer dönmesse emin ol senin düzelicek yüzün kalmaz. Umarım anlamışsınızdır." Diye tek kaşımı kaldırdığımda. Yutkunarak kafa salladılar daha sonra gittiler.

Yoğum bakım odasının camından bakıyorum. Annemleri zorla göndermiştim. Eylül'le de Berk'i. Sabah tekrar gelmek şartıyla, Uraz lavaboya gitmişken Uzay'da kantine su falan almaya gitmişti. Yüzümü Ukay'a çevirdiğimde ellerini dizlerine yaslamış karşıya bakıyordu. Bakışlarımı tekrar Aslin'e çevirdiğimde birden yatakta göğüsü yukarı kalkmaya başladı  ve makineden boğuk bir şekilde sesler gelmeye başladı.

Odayı anında doktorlar, hemşireler kaplarken ben sadece bakıyordum onu kaybedemezdim hayır olamazdı böyle birşey. 
Dakikalar geçtikçe Aslin'e bir kaç defa ilaç yapmışlardı. Doktor odadan çıkınca direk yakasına yapıştım Ukay zaten beni ayırmıyoken birtek Uzay abi dur diyordu.

"İçerde ne oldu." Diye kesin bir dilde tısladığımda yılanım ya ben  Doktor ellerimin üzerine ellerini koyup beni biraz uzaklaştırdı. Bu adam tam dayaklık.

"H-hastaya fazla narkoz verilmiş ve b12 hastanın da alerjisi olduğu için alerji-."

"Kes! Bana derhal o narkozu veren sikik beyinli anesteciyi çağırıyorsun."

Diye bağırdım da adam koşarak gitti. "Abi ya gelmesse." Diye soran Uraza ne kadar doğru bir zaman olmasada sırıtarak baktım.

"Eğer gelmesse oraya gider ona narkozun ne olduğunu gösteririm." Dediğimde kafasını salladı.

  Sabah ezanı okunurken ben uykusuzluğun vermiş olduğu ve adamı dövmüş olduğm yorgunlukla camın karşısına oturmuş birşey düşünmeden Aslin'in odasına bakıyorum.

20 gün sonra...Aslin Keskin'den.
   Gözlerimi açtığımda direk karşıma beyaz tavan çıkmıştı ne kadar göz kapaklarım acısada zorlayıp etrafa göz gezdirdim başımda bir tane doktor 3 tane hemşire ve abimler, Ulaşın ailesi ve kankim burda.

"Günaydın Aslin kendini nasıl hissediyorsun."

Dedi. Yakışıklı doktorum.

"Nefes almam zor ve heryerim ağrıyor." Dedim.

"Bunlar çok normal kazada çok hasar aldınız ve göğüs kafesiniz kırıldı-." Sorry sözünü kestiğim için yakışıklı doktorum.

"Yüzüm yanıyor."

Ulaş abim hem korkmuş bir şekilde hemde kızgın konuştu. "Doktor. Ne diyor, Aslin." Doktor bey boğazını temizleyip abimin  bendeki saygı milletvekilinde yok ne alakaysa. Cevap verdi.

"Bakın Aslin hanım bu 5 gün içerisindeki yüzü normale göre çok iyi ve yanmada ilaçlardan dolayı."

"Ne kötüsü, iyisi ne diyosunuz ne oldu yüzüme?" Diye panikle sorarken herkes birbirine bakmaya başladı.

"Üzgünüm." Diyip cebinden telefonunu çıkardı birşeyler yaptıktan sonra bana verdi. Derin bir nefes alıp telefona bakmamla çığlık atmam bir olmuştu çünki yüzüm berbat haldeydi.

"Aslin abicim bak sakin ol." Diyen Ukay abime hırsla donüp yüzümü göstererek konuştum. "Ne sakini ya ne sakini. Benim yüzüm gitmiş ne sakini."

"Aslin hanım bu böyle kalmicak."  Diyen doktora bakmadan direk Ulaş'a baktım. "Senin yüzünden oldu. Mutlumusun bak artık çok çirkinim. Senin suçun senin yüzünden." Dediğimde tam birşey söyliyecekken Doktor lafını kesti.

"Ulaş bey dinlemeyin şuan aşırı derecede sinrili." Daha sonra hemşireye döndü.

"Sakinleştirici yapalım hastaya." Üzerime doğru gelirken hemşireler ben yaralarimı umursamadan debeleniyodum. Abimler beni sabit tutmayı başardığında İlacı vücuduma enjekte ettiler. Vucudum yavaş birşkilde gevşrken abimlerlde yavaşça bıraktılar. Gözlerim karanlıkla 20 günün ardından tekrar birleşirken ağzımdan sadece şunlar döküldü.

"Senden nefret bile etmiyorum Ulaş." Sonrası karanlık.
Okuyun...
Ve yb daha doğurusu kısa bölüm çünki bunu atmam gerekti diğer bölümde hiç burayı karıştırmıyım diye. Bölüm ya perşembe yada cuma gelir. Sizleri seviyorum öpüldünizz...😘😘😚😘😗😍😘😎😕😨😨😷😷😷