BAĞIMLI

27

Multimedia'da Aslin var.

  Boğazımda oluşan aşırı tükmüğümü yutma isteğini sert bir şekilde grçekleşirken. Sinirden elaları Koyu bir renk almış Ulaş'a bakıyorum. Yanardağı patlicak ve kıyamet kopucak.

"Nerdesin lan sen"

diye tıslıyan Uraz'a bakışlarımı çevirdim.

"A-abi." Söylediğim yada söyleyemediğim cümle yada kelimeye karşı Ulaş abim tavana bir süre baktı.

"Ne lan ne abi." Dedi. Ulaş abimin bağırması üzerine odaya Ukay abimle Eylül içeri girdi.

"Aslin bu kıyafet ne?" "Sakın bana oraya gittiğini söyleme. Aslin lütfen."

Ukay abimin ardı ardına sorduğu soruya başımı yere eğerek cevapladım.

  "Evden çıkmıyorsun, hatta odandan, kimseylede konuşmicaksın, Ihh Murat Aslin'i odasına götürün."

"Gerek yok ben kendim giderim."

Diye sert bir dille konuşduğum sırada birkaç adım attıktan sonra aşırı derecede nane kokusu burnuma dolması bir oldu.

  Uzay bana sarılıyor Hemde içimi delicek kadar, sıkı sıkı. Üzerimdeki kollar dörde katlanırken bu seferde yoğun vanila ve toprak kokusu geldi.
Uraz ve Berk.

  Kollarımı yetşebildiği kadar sardığımda üçüde aynıanda daha sıkı sardılar. Birsüre daha sarılıp ayrıldıktan sonra kimseye bakmadan odamın yolunu tuttup.

Odama çıktığımda kapıya yaslanıp yavaşça yere çöktüm ve sabahtan beri içimde kalan şeyi yaptım kollarıma baktım Allah'ıma bin şükür hiçbirşey olmamış.

  Yaptığım hatanın farkındayım,zaten yapmam gerekiyordu. Ayağa kalkıp adımlarımı banyoya çevirdim soğuk bir duş iyi gelicektir.

Banyoda üzerimi değiştirip odama gittim sanırım uyusam hersey daha güzel olucak.

1 hafta sonra...
Bu bir haftanın içinde cezam hafiflemiş odamdan artık çıkabiliyordum. Şuan masada oturmus kahvaltı yaparken Ulaş abimim bana döndü.

"Aslin. Bundan sonra benim yanımda genel müdür olarak çalışıcaksın." Dedi.

"Bir Dakika nasıl yani senin şu Mafyacılık dışında yönettiğin I phone'nun telefonları sana gelip sende sattığın şu devasa holding hani 5 keskinler holding mi?"

Abime verdiğim cevap karşısında bıkkınca bana bakıp. "Evet." Dedi. Düz bbir tonda. Tek kaşımı kaldırıp

"Neden?" Diye sorduğumda ise "Gözümün önünde olman lazım, buyüzden 20 dakika içinde üzerinde düzgün kıyeftle kapının önünde oluyosun hadi güzelim."

Söylediklerini idrak etmeye çalışırken yüz ifademin arizona kertenkelesinden bir farkı olmadığının farkındayım. Eylül'ün beni dürtmesiyle kendime gelip hemen uçuş moduma takıp koşmaya başladım.

Okulum yaşanan bu olaylardan dolayı bir süre dondurulduğundan dolayı okul problemim yoktu. Şimdi ben ne giyicem yaa.

Dolabımın karşısında ellerim belimde boş gözlerle bakarken zamanımın azaldığının farkındayım.
Gözüme çarpan ilk kombini alıp üzerime geçirmeye başladım.

   Hemen makyaj masamın önüne geçip saçlarımı tarayıp bıraktım hafif bir makyajla da işim bitti.

  Çantamı ve telefonumu alıp hızlıca aşağa inmeye başladım. Kapının önünde bekleyen Ulaş abimin yanına gittiğimde gözlerini devirdi.