Troublemaker | Dealereq & Doknes & Tritsus & MWK & Zasia Fanfiction

#49

Zasia dostała wiadomość. Czytając ją, omal nie zeszła na zawał. Do jej głowy przychodziły najczarniejsze scenariusze co do tego, co stało się Karolowi, że skończył w szpitalu. Serce waliło jej jak szalone, jednak zanim wyszła zastanowiła się, czy ktoś nie chciałby pojechać z nią do jej kuzyna.

(TUTAJ OBSTAWIACIE KOGO WZIEŁA ZE SOBĄ ZASIA #przypis_autoreczqi)

***

W końcu rodzice przyszli do niego, chociaż dosyć długo zajęło im opanowywanie się. Karol cały czas czekał na nich, próbując opanować rozdrażnienie spowodowane brakiem leków. Ale w miarę czekania przestaje się już czekać.

- Jak się czujesz? - jako pierwsza odważyła się mówić jego matka. Wiedziała, że już wcześniej powinna zbliżyć się do syna, ale nie mogła. Po prostu było za późno. Ale wciąż wierzyła, że będzie inaczej.

- Boli mnie brzuch, ale tak poza tym to dobrze - usilnie próbował zachować przyjemny ton głosu, chociaż wewnątrz niego wszystko wrzało. "Jak śmiesz dopiero teraz pytać? Jak śmiesz pytać widząc, że leżę w szpitalnym łóżku?"

- To chyba dobrze...

Zapanowała niezręczna cisza. Karol tylko myślał: "Idźcie już, idźcie już, idźcie już...". Nie chciał teraz na nich krzyczeć, tym bardziej że czuł, że w trakcie jego wybuchu ból mógłby się jeszcze pogorszyć. W końcu wyszli, mrucząc pod nosem ciche: 

- To my będziemy na zewnątrz, jakbyś czegoś potrzebował...

Nie spodziewali się, że rozmowa z synem będzie tak trudna. Przez ich gardła nie mogło przejść zwykłe: "Kochamy cię", więc jak mogli mu powiedzieć, że będzie w śpiączce?

Karol w tym samym czasie, by się uspokoić i zapomnieć o wszystkim, napisał do Huberta.

Karol: To ty mnie uratowałeś, prawda?

Zanim jeszcze dostał odpowiedź, na salę weszło dwóch gości.

- Karol! - zawołała Kasia. Już miała rzucić się na chłopaka, ale powstrzymała się. Jeszcze nie wiedziała, w jakim jest stanie, a nie chciała go uszkodzić.

- Widzisz? Nie zapomniałem o tobie! Ale... Co tu robi Tritsus?

~~~

Jak obejrzycie film z medii to nawiedzą was nindża-cebule i bedziecie płakać

~aŁtoreczqa