Patient N• 119 (persian translation)

Chapter 15

با مادرم پشت ميز ناهار نشسته بوديم . دارم فكر ميكنم شايد واقعا هم درست نبوده كه پدرم، مامانو گول نزده و با زن ديگه اي رفته باشه.

"تو زندگيمون و ازدواجمون رو خراب كردي."

"من؟؟ اين بابا بود كه رفت با يه زن ديگ!" فرياد زدم وبه مادرم جواب دادم. اومد جلو و چونمو چنگ زد و فرياد كشيد:

"تو حتي مطمعن هم نيستي"

"اَه .. وام كن" دستشو از روي سرم كنار زدم و با پام هلش دادم تا ازم فاصله بگيره. اين كارم باعث شد تبديل به يك گلوله عصبانيت شه.

"تو چطور جرعت ميكن؟؟" فرياد زد و چيزي كه يادم مياد اين بود كه روي زمين افتاده بودم و انگار گونم آتيش گرفته بود.

خودمو جم كردم و از روي زمين بلند شدم . وقتي ايستادم اروم تلو تلو ميخوردم به خاطر ضربه اي كه از روي زمين افتادن به سرم خورده بود سرم درد ميكرد .

به اطراف نگاه كردم و هري رو ديدم. مادرم شروع كرد به داد زدن سر هري و هري ام سر مادرم داد ميزد. چشمهامو بستم و حس كردم كه دارم مي افتم اما هري منو گرفت و مادرم دستشو روي بازوم گذاشت.
بعد از اون جز سياهي چيزي نديدم.

| هري |
ماشينو پارك كردم و به سمت خونه بريت رفتم . امروز بهترين برنامه تولدو براش دارم. خدايا من خيلي خوشبختم .

به در رسيدم و خواستم زنگو بزنم كه صداي فريادي كه از داخل ميومد منو متوقف كرد

"تو چطور جرئت مي كني؟"

*و صداي برخورد چيزي به زمين*

به سرعت درو باز كردم و ديدم بريت داره از روي زمين بلند ميشه و انگار كه گيجه. يه ليوان شكسته هم تكه هاش روي زمين ريخته بود.

"بريت !!" داد زدم و به سمتش دويدم درحالي كه توي بغلم افتاد.

"از خونه من برو بيرون!"

"تو اونو زدي؟؟" پرسيدم همونطور كه برايد استايل تو بغلم گرفتمش.

"بزارش زمين اين به تو ربطي نداره!"

"تو چطور جرعت ميكني دختر خودتو بزني؟؟" داد زدم و اون از صداي بلندم ترسيد و چند قدم عقب رفت.

"اون يه فاحشه است . معلوم نيست تا الان با چند نفر خوابيده." داد زد و روي صندلي نشست.

از عصبانيت جوشيدن خون رو توي رگهام حس ميكردم. ولي الان بايد مراقب بريت باشم .
به سمت ماشين دويدم و بريت رو روي صندلي هاي عقب ماشين دراز كردم. زخم كنار سرش باعث شد به سرعت به سمت اورژانس برم.