Bak Postacı Geliyor..

Sen...?

Güzel yorumlarınız içiiin okuduğunuz içiin sizlere çook teşekkür ediyoruum :))

Onlar el ele yanımdan geçerken. Kalbimin ne kadar çok acıdığını hissettim. Bu kadar güçsüz olamazdım. Ağlamamalıydım. Gözlerimi havaya kaldırdım ve son kez arkalarından baktım. Bu çerçeve benim eserimdi. Kendimi içten içe alkışladım. Çok başarılıyım. Aferin bana.

Tuğçe arkamda kalmıştı. O da kendini suçlu hissetmiş olmalıydı. ‘’Özür dilerim’’ deyip duruyordu. Çünkü o fikri bana ilk o vermişti. Ama akılsız ben annemle onu dinleyip Kereme böyle bir teklifi sunmuştum. Yani Yeşim yerine Kereme ‘’Yeşimle çıkar mısın’’ demiştim. Evet.. Ödülüm nerede?

Kendime ödüller yağdırırken sınıfa geldim. İkisi yan yana kenarda dururken bende yerime geçtim ve Barışla konuşmaya başladım.

-Selam.

-Selam Zeynep. İyi misin? Biraz durgun gözüküyorsun.. dedi. Tabii ki baksana şu manzaraya. YeşKer.. Iyy.. Oysa biz olsaydık.. ZeyKer.. Baksana baya da uyumlu olurmuş.

-Zeyneep? Dedi

-Heh dalmışım. İyiyim. Öyle uyuyamadım da.

-He.. Ben bir Melisin yanına gideyim.

-Siz? Dedim.. Sanırım ’’Hayır’’ cevabı duymak istiyordum.. Tabii kide Barışla çıkmak istediğimden değil de.. Tuğçe.. Sanırsam Barışı seviyor.

-Yok.. Yani henüz bir şey yok. Dedi. Ama belli o Melise baya aşıktı. Gerçekten altıncı hissim baya iyi oldu bu aralar.

-Anladım.. Neyse ben şu yarım kalan çizimimi yapıyım.

-Peki..

Kafamı çizime gömdüm.. Bir süre geçmişti. Yeşimden hep bir kahkaha sesi geliyordu. Keremden hiç ses gelmiyordu. Kafamı o yöne çevirdim. Keremde gözlerini benden aldı hemen.

‘’Nolur benden uzaklaşma..’’ dedim içimden. Ah benim akılsız kafam ah.. Yeşim kim ki? Ondan ne korkuyorsun? Al! Mutlu musun şimdi? Hı?

-Canım senin canın mı sıkkın ? dedi Yeşim Kereme.. Sanki duymam için iyice yaklaşmış gibilerdi. Ya da ben onlara duymak için yakınlaşmışta olabilirim .

-Birazcık. Dedi Kerem.

-Niye? Bir sorun mu var aşkım..?

Aşkımmış .. Hem Kerem sana aşık değil. O bana aşık yelloz. Aramıza girdin çıkmak bilmezsin şimdi. Şıllık.

-Yok. Öyle sanırım uykumu alamadım. Dedi Kerem.. Ay canım ya uyuyamamış.

-Ya burası fazla kalabalık.. Gel yalnız kalabileceğimiz bir yere gidelim dedi Yeşim.

-Yok.. Burası iyi.

-Hadi ama.

-Yeşim. Burası iyi diyorum.. dedi Kerem. Gerçekten dimi? Burası iyi yani ne öyle gitmeler. Cıks. Hiç olmaz.

-Peki canım.Ben geliyorum dedi Kereme. Şimdi Allah bilir nereye gidecek. Dememe kalmadan yanımda bitti.

-Selam. Dedi.

-Hıhı.. dedim.

-Yaa şimdi sen üzülüyorsundur bizi böyle görünce istersen çık.

-Yo üzülmüyorum tabi.. üzülmem gereken bir şey yok dedim gittikçe sesim kısılıyordu.

-Yeşim! Dedi Kerem.

-Aa aşkım efendim?

-Gelsene. Napıyorsun orda?