Bak Postacı Geliyor..

Sevgilime

SINAV HAFTASI DOLAYI BÖLÜM GELMEYECEK ÜZGÜNÜÜM :/ .. VOTELERİNİZİ VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM. BU ARADA VİDEO OLARAK KOYDUĞUMDA BÖLÜMDEKİ BİR YERDİR. .((((

İYİ OKUMALAAR. ::):) PARANTEZ İÇLERİNDEKİLER ARKADAŞLARIMA MESAJLARDIR .. GERÇEK KURUM VE KİŞİLERLE ALAKALARI YOKTUR. TEŞEKKÜRLER :) :dd

Sen..? dedi Kerem.. Heh Zeynep şu dilin kopsun.. Eşek arıları soksun bir daha konuşamaz olsun .. E mi?

-Ben.. özgürü seviyordum. Ama ayrıldık. Oldu mu?

-Olmadı! Dedi bağırarak.

-Abicim sakin ol dedi Can oradan.. Sen dedin ya kesin sakinleşir Can .

-Burda sakinleşebilecek veya kızabilecek gibi bir konu yok. Keremin bana bağırmaya hakkı da yok. Ödev de bittiğine göre çıkabilirsin Kerem. Dedim.. İşte ben ve güzel kurduğum cümlelerimden bir tanesi.

-Tamam gidiyorum dedi ve montunu alıp evden çıktı. Ödev yapıldığıyla masada , bende pişmanlığımla ayakta kaldım.

-Bizim de bitti .. Bende gideyim dedi Can ve gelip beni öptükten sonra o da evden çıktı.

-Zeynep…

-Ne?

-Noldu da çıktı bu olay. Dedi.. Noldu biliyor musun Barş Melise , Meliste ona aşıkmış. Kerem de senin Barıştan vazgeçmeni söyledi .. Bende atladım saf gibi..Böyle oldu.. demek isterdim. Ama hiçbirini söyleyemedim.

-Zeynep bir şey desene.. dedi..

-Az kalsın Kereme söylüyordum ona aşık olduğumu.

-Kızım! Onu fark ettim.. sen saf mısın?

-Evet.

-Kendini öldürtmek mi istiyorsun.

- Kendimi Öl – dürt – mek değil.. Facebookta arkadaşını dürtmek dedim. ((Burdan arkadaşlarıma.. gitsin bu lafım :d:.D)) Az da olsa gülmeye çalışacaktım.

-Çok komiksin Zeynep. Çok komik espri lan valla yemin ediyom. Millette öğrenmesi lazım. Fazla komik yani mesela bazı espriler yapıyorlar bu kadar komik değil. Ben buna şimdi gülüyorum ya yarın buna gülemiyorum diye üzüleceğim kendi kendime. Hani genel olarak baktığında espri şeylerine çok üst düzey kalıyor bu espri. hayır yani bir uçak kirala arkasına yaz 7 cihan gülsün buna Lan biraz az komik ol gülmekten altımıza sıçmayalım. Ay valla ne güldüm ya. Yani biraz az komiğini yap bunun yine güleceğim. Çıkalım dağların başına hep beraber halay çekerek bu espriye gülelim yani bu esprinin karşılığı çok daha kaliteli esprilerin önünü de açar yani. Ülke olarak kalkınırız yani.  sen bu espriyi Afrikalı çocuklara yap açlıktan değil gülmekten ölsünler,.  Dedi Tuğçe..

-Pişman oldum söylediğime Tuğçe.. Hem sen bunu ezberledin mi?

-Evet..

-tamam Tuğçe .. Benim esprim bile daha iyiydi.

-Hıı çok iyiydi. Yeşim de seni adamlarına öldürtünce bizde mezar taşına ‘’Son şakasını yaptı’’ yazdırırız.

-Öff.. Yatıyorum ben.. Bu arada. Yeşimden de korkmuyorum. En kısa zaman da Kereme söyleyeceğim  onu sevdiğimi.

-Hıı.. Çok çok. Sen korkudan hiçbir şey yapamazsın.

-Emin misin?

-Evet.

-Arıyorum Keremi çağırıyorum o zaman sahile söylüyorum onu sevdiğimi?

-Ne?

-Evet.. Yeşimden korkmuyorum anladın mı?

-Anladım da şimdi inatla gidip anlatıcaksın.

-Yoo. Arıyorum.

Dırırırırırırıırm…. Dırıırırırırırm….. Dırırırırırırm…. Telefon her çalışında kalbim yerinden çıkacak gibiydi.  Ama telefonu açan olmadı.. Çaldı çaldı çaldı.. Kerem bir türlü açmadı. Ve bir anda açıldı.

-Alo niye arıyorsun sen? dedi

-Alo? Ye..Yeşim? dedim.. Keremin telefonunun onda ne işi vardı ki?

-Kereme bir şey diyecektim de.

-Müsait değil dedi gülerek.

-Anladım.. dedim ve göz yaşlarımı tutamadım…

-Ne hakkındaydı?

-Ödev.  Dedim ve kapattım. Tuğçe bana anlamsız bakışlar atarken ben odama çıkmıştım bile.

Yatağa uzandım ve ağlamaya devam ettim. ‘’Müsait değil’’ dedi. Ne demekti bu yani.  Kerem hemen Yeşimin yanına gitmiş. Ya süre geçerde ona aşık olursa. Yok benim acilen Kereme söylemem lazım. İster beni reddetsin ki ummuyorum ister de kabul etsin ama ben hemen söylemeliyim. Başka çarem yok.

Ve telefonumu açıp Emre Aydın ((Burdan Gül’e selamlar..)) Eylül’ü açtım.

Eylül geldi sonra.

Bir anda sensiz oldum

Siyah oldum..

Hem yandım hem kayboldum..

^^Hayır sensiz olmayacağım Kerem. Bir yolla biz güzel bir çift olacağız. Yeşimde hiçbir şey yapamayacak bak görürsün^^ dedim ve şişmiş gözlerimle uykuya daldım…

^^^^^^

-Kerem ben seni seviyorum.

-Bende seni seviyorum Zeynep. Hemde çok.

Ve tam sarılacakken Yeşim çıkıyor elindeki silahla ilk Keremi sonra beni öldürüyor.

^^^^^^

Ve kabustan uyandım.

-Yuh ya. Dedim kendi kendime uyanınca.

-Rüyada bile beni rahat bırakmıyor pes.

-Korkuyor muyum peki?.. Tabii kii de ‘’HAYIR’’.

-Beni bu kabuslarla korkutamazsın Yeşim hanıım. Sen daha beni tanıyamamışsın dedim.. Sanki kabusu görmem Yeşimin elinde gibi. Olsun onun yüzünden sonuçta. Ben onu bunu anlamam. Saçmalamam bitince kalkıp hazırlandım. Aşağıdan ödevi de alıp Tuğçeyle çıktık.

Yolda giderken;

-Ne zaman söyleyeceksin?

-Bilmiyorum ki.

-Dün Kereme kızdın mı?

-Kızdım tabi.. Her fırsatta bana bağırıyor. Elinde olsa dövecek beni.

-Sevdiğinden , hem Özgürü seviyorum dedin kızım boru mu? dedi Tuğçe ve gülmeye başladık.

Okula geldik ve bahçede ortada durduk.. Sonra Kerem elinde çiçekle geldi.

-Günaydın dedim.

-Günaydın.

-Ne gerek vardı? Bağırdığın için kızdım ama çiçeğe gerek yoktu.

-Sana değil dedi ve eliyle Yeşimi göstererek ‘’Sevgilime’’ ..

Ben sanki bu anı bir kere daha yaşadım Allah Allah diye içimden geçirirken ağlamamak için kendimi zor tutma çabalarımla baş başa kaldım.